15η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής – La Biennale di Venezia
Ελληνικό Περίπτερο
#ThisIsACo_op
Το άνοιγμα του ελληνικού Περιπτέρου στο κοινό στις 27 Μαΐου 2016, έγινε με μια συλλογική δράση Ενεργοποίησης του χωρου το House Warming Performance όπου διαφορετικές φωνές ακούστηκαν, ήταν οι φωνές κάποιων απο τους αρχιτέκτονες που συμμετέχουν στο συλλογικό εγχείρημα και που αρχικά φώναζαν δυνατά λέξεις που καταλάμβαναν τον χώρο,”Εξορία” “Κοινότητα”,”Όχι Συνορα”, “Κρίση”..”Μαζί”. “No borders”…. και στη συνέχεια μίλησαν για τη δουλειά τους για την κρίση του επαγγέλματος, για το προσφυγικό η έκαναν performances και ορισμενοι γνωρίστηκαν μεταξύ τους απο κοντά καθώς με την κρίση του επαγγέλματος πολλοί-ες ζουν και εργάζονται σε διαφορετικά σημεία του κόσμου..
Oι συμμετέχοντες στο συμβάν ήταν η Τόνια Κατερίνη –το συλλογικό εγχείρημα και η θεματική Περιπτέρου (τοποθέτηση) Βίκυ Παπαγεωργίου – το διακύβευμα της συλλογικότητας (τοποθέτηση) Όλγα Μπαλαούρα – The Geographies of our Social Responsibility, Γιούλη Ψαλλίδα (εκ μέρους της Ανοιχτής Συνέλευσης Μηχανικών), Μάνος Λαουτάρης – Reporting from Piraeus, Ελένη Τζιρτζιλάκη(Nomadic Architecture) – (επιτελεστική πράξη) Exile Europe – Migration Diary, Σοφία Βυζοβίτη -Emergency shelters Μαίρη Μαυρίδου – (τοποθέτηση) Κωνσταντίνος και Πρόδρομος Γουναρίδης – Strongholds of Memory, Παναγιώτης Κουμουνδούρος – (επιτελεστική πράξη) Promethean not practical, Ελένη Πετούρη – Participatory planning process -redefining the architects role Ζωή Κιμπέζη – (τοποθέτηση) Ελίνα Καραναστάση – A tale of two homes Χριστίνα Αμπατζίδου – (Before light) Collective operations for lighting interventions, Ήβη Διαμαντοπούλου και Farzin Lotfi-Jam – Still life, Χαρά Γαβρά – Interdisciplinary explorations: challenging the borders of architectural design studio, Ιάσων Πανταζής – (επιτελεστική πράξη) Building the Engrigoros.
Οι επισκέπτες κατα τη διάρκεια της Eνεργοποίησης –House warming performance βρισκόνταν σε μια ευχάριστη έκπληξη καθώς στην είσοδο έπαιρναν ένα ματσάκι άγρια μέντα και έγραφαν συχνά λέξεις και φράσεις στον πίνακα.Αισθανόντουσαν στον χώρο οικεία, φιλόξενα.Το αμφιθέτρο σιγά σιγά γέμισε απο τα σώματά μας και απο τα σώματα των επισκεπτών ο καθένας εδώ είχε βήμα και χώρο να μιλήσει να εκφρασθεί να παρουσιάσει εικόνες στις μεγαλες προβολές να επιτελέσει.Η Ευρώπη στο δάπεδο του περιπτέρου γέμιζε στις διαδρομές συμβολικά με το αίμα των προσφυγων διπλα σε φωτογραφίες απο τους τόπους εξορίας της Μακρονήσου και της Μόριας ενω ακούγονταν στίχοι του Pasolini στην performance Exile Europe-Migration Diary. Ο Προμηθέας φάνηκε καθ όλα επίκαιρος και η εκδήλωση έκλεισε μ εναν κύκλο εγρύγoρσης των συμμετεχόντων.
Στη συνέχεια ακολούθησαν τα εγκαίνια του Περιπτέρου με ελληνικά παραδοσιακά προιόντα και οι επισκέπτες γέμισαν παλι τις κερκίδες για ν ακούσουν τις ομιλίες της προέδρου του συλλόγου Τόνιας Κατερίνη και της Μαρίας Κασόλα που μίλησε εκ μέρους της συλλογικότητας και συνολικά φαίνεται οτι η ημέρα αυτή θα μείνει στην ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής καθώς φάνηκε να ανοίγει μια νεα διαδρομή οπου τα σώματα μας στο χώρο, είναι σώματα με σημασία είναι αυτά που καθοριζουν τους χώρους και τις συλλογικές διαδικασίες.