Σάββατο 20 Αυγούστου -19.00-23.00 #ThisIsACo-op 15η Μπιεννάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας –Σύλλογος Αρχιτεκτόνων, έμπνευση Δίκτυο Νομαδική Αρχιτεκτονική με την υποστήριξη του Πολιτιστικού Σύλλογο Σίφνου.
“Η κατοικία δεν είναι κοινωνική υπηρεσία αλλά κοινωνικό δικαίωμα.”
Στις 20 Αύγούστου, θα πραγματοποιηθεί στη Σίφνο στα πλαίσια της ελληνικής συμμετοχής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων στην 15η Biennale Αρχιτεκτονικής μέσα απο τη συλλογικότητα #ThisIsACo-op,που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων για τη Biennale, δρώμενο με αφορμή το κείμενο Το σπίτι των επιθυμιών και των πόνων του Αριστομένη Προβελέγγιου που περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Οδοιπόρος προς τη πηγή, Κείμενα πολεοδομικού στοχασμού.”[1]
Στη πραγματοποίηση αυτού του δρώμενου θα επικεντρωθούμε στο κείμενο «Το σπίτι των επιθυμιών και των πόνων» θεωρόντας ότι προσεγγίζει ένα θέμα διαχρονικό και επίκαιρο που αφορά την τοπική αλλά και την παγκόσμια κατάσταση, το σπίτι, με μια ανοιχτή στοχαστική προβληματική γύρω απο αυτό.
Προσεγγίζει επίσης το ίδιο το σπίτι του στη Σίφνο, που αγάπησε και ήταν πάντα φιλόξενο, και τώρα βρίσκεται εκεί εγκαταλειμμένο, η χώρους για άλλους ανθρώπους που ο ίδιος δημιούργησε όπως η οικία Σπητέρη στη Κυψέλη, το σπίτι του στον Κεραμεικό που έγινε κατάληψη.
Προσκαλούμε αρχιτέκτονες,εικαστικούς, ανθρωπολόγους,αλλά και κατοίκους της Σίφνου να συμμετέχουν και να συλλογιστούν πάνω σε αυτό το κείμενο τώρα που η έννοια του σπιτιού επαναπροσδιορίζεται.
Στο στοχαστικό αυτό κείμενο ο Αριστομένης αναφέρει:
“Ο άνθρωπος“ποιεί”το σπίτι, σιγά σιγά εξελισσόμενος βλέποντας, ανακαλύπτοντας τον ορίζοντα και τα θεμελιακά στοιχεία του περιβάλλοντος,κάνει το σπίτι κατ΄ ανάγκη ίσως όχι κατά νου,ιερό. Είναι ένα γερό πήδημα στην εξέλιξή του,υπεύθυνο,γι αυτό είναι ιερό. Δεν είναι το έργο ενός μοναχικού ανθρώπου,ο άνθρωπος ήδη είναι κατι περισσότερο απο δομημένη αγέλη, είναι μια οργανική ομάδα, ενα γένος.Το σπίτι είναι ένα σύνολο σπιτιών, ενα σύνολο λειτουργιών κι ένα σύνολο συμβολικών γραφών, οχι μονο πληροφορικών αλλά και προστατευτικών, ερμηνευτικών και εκστατικών.”
Στις μέρες μας η έννοια του σπιτιού αποκτά μια άλλη σημασία καθώς το ίδιο το σπίτι βρίσκεται σε επισφαλή συνθήκη.Πολλοί –ες χάνουν το σπίτι τους η κινδυνεύουν να το χάσουν,για πολλούς το σπίτι είναι πλέον ένα στρώμα σε ένα πεζοδρόμιο της Αθήνας μαζι με τα λίγα υπάρχοντά τους να τους συντροφεύουν.Για τους πρόσφυγες το σπίτι πολλών βρίσκεται πίσω στον τόπο που αφήνουν και βρίσκουν φροντίδα σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που κατοικούν πολλοί-ες μαζί σε πρωτόγνωρες συνθήκες ενός συλλογικού σπιτιού.Στην Ειδομένη και στον Πειραιά δημιουργήθηκαν δυστοπικοί χώροι συλλογικής κατοίκισης του μέλλοντος.
Στα πλαίσια της Biennale Αρχιτεκτονικής στη Βενετία επισκεφθήκαμε το site specific έργο του Alvaro Siza τις κατοικίες στην Giudeca που ταιριάζουν στην προβληματική μας καθώς βάζουν σε συζήτηση το ζήτημα της κοινωνικής κατοικίας και την αναγκαιότητά της.
Ετσι καταλήγουμε ότι το σπίτι πρώτα απο όλα είναι κοινωνικό δικαίωμα. Οι συμμετέχοντες στο δρώμενο καλούνται να εξερευνήσουν την έννοια του σπιτιού σύμφωνα με το κείμενο του Αριστομένη στις σημερινές αντίξοες συνθήκες και το πως επαναπροσδιορίζεται.
Σύμφωνα όμως με την οπτική του κειμένου το σπίτι δεν είναι μόνο οι πολιτικές σχέσεις και οι παραγωγικές σχεσεις που εκφράζει και που το διαμορφώνουν,είναι τμήμα της φύσης,καταφύγιο. «Διαπεράται απο πεδία χθόνια και ολύμπια,είναι καταφύγιο,κρυσφήγετο και άντρο τόσο του βιολογικού γίγνεσθαι όσο και του κοινωνικού,πνευματικού και πολιτιστικού «continuum” που είναι η πολύπλοκη παρουσία του Ανθρώπινου είδους ,στα πλαίσια της φυσικής Οικουμενικής».Ετσι μπαίνει η ποιητική διάσταση του σπιτιού,το σπίτι ως καταφύγιο προς εξερεύνηση.
Το δρώμενο θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Αγ.Γεωργίου στην Καταβατή στη Σίφνο στις 20 Αυγούστου.Το δρώμενο αποτελεί και μια διαμαρτυρία για την εγκατάλειψη του σπιτιού του και μια βάση για να βρεθούν λύσεις για να μετασχηματιστεί σε χώρο μνήμης,έμνευσης,περισυλλογής για το έργο του και την Αρχιτεκτονική.
Συμμετέχουν:Σοφία Βυζοβίτη, Luisella Carlei,Πόπη Ζερβοπούλου-Κρούσκα,Ερση Κρούσκα,Αλεξάνδρα Λεμονή, Ρίκα Κριθαρά,Όλγα Μπαλαούρα, Γιώργος Ντοκόπουλος, Βίκυ Παναγιωτοπούλου,Δέσποινα Παναγιωτοπούλου,Ελένη Πετούρη, Ειρήνη Σαρλή, Άγγελος Σκούρτης, Χριστίνα Θωμοπούλου,Γιώργος Ντοκόπουλος, Ελένη Τζιρτζιλάκη,Μαρία Τράπαλη,Κωσταντίνος Αραούζος,Γιώργος Φαραζής κ.ά.
[1] «Οδοιπόρος προς τη πηγή, Κείμενα πολεοδομικού στοχασμού” εκδόσεις Γαβριηλίδης.[1]
Το βιβλίο περιλαμβάνει τα σημαντικά και προφητικά κείμενα : Oδοιπόρος προς τη πηγή, Προς τους αναγνώστες, Η καταστροφή της Πεντέλης, Θεώρηση αρχιτεκτονικών προβληματισμών, Στοχαστική Αρχιτεκτονική και αστόχαστη πράξη, Ο προθάνατος της Ακρόπολης, Το σπιτι των επιθυμιών και των πόνων,Θεέ προστάτη και εκδικητή αυτής της αγιας γης, Ατενίζοντας το Αιγαίο.