Το περπάτημα ως μια αφήγηση, περπατώντας υπάρχει αλληλεπίδραση, συνδιαμορφώνεις τότε το χρόνο της πόλης.Εμπεριέχει μια αστάθεια, το σώμα,περπατώντας αναγκάζεται να ανταποκριθεί σε όποιες συνθήκες συναντήσει.
Το περπάτημα αποτελεί αυτόνομη μορφή τέχνης, βασική πράξη συμβολικού μετασχηματισμού του εδάφους και αισθητικό εργαλείο γνώσης του φυσικού μετασχηματισμού του χώρου καθώς διασχίζεται. Μέσα από το περπάτημα και τις μικρές χειρονομίες, στάσεις, αναγνώσεις ποιημάτων, κειμένων, μικρά δρώμενα, οι συμμετέχοντες περιπατητές βρίσκονται μαζί και συναντιούνται με διαφορετικούς ανθρώπους -κοινότητες που ζουν στο δημόσιο χώρο και στα αστικά κενά της Aθήνας. Δημιουργείται μια σχέση με το τοπίο, με τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους και τις επεμβάσεις τους. Το νομαδικό υποκείμενο περπατώντας διασχίζει σύνορα μεσα απο περάσματα και απο ρωγμές.
Il cammino commune αποτελεί μια σειρά από δράσεις που έγιναν στη Ρώμη στην Υδρα στη Αθήνα. Το «Μας έδιωξαν από δω, Περπατώντας στις διαδρομές του εκτοπισμού» είναι το περπάτημα σε μια περιοχή αόρατη της Αθήνας στην οδό Μενάνδρου, εμπλέκοντας την ομάδα των περιπατητών με αυτούς που βρίσκονταν και ζουν σε αυτή την περιοχή, που είναι μετανάστες χωρίς χαρτιά.Σε ορισμένες περιπτώσεις το περπάτημα είναι μια ακτιβιστική πράξη διαμαρτυρίας για το ποτάμι που χάθηκε στη δράση στον Κηφισσό (Μπιενναλε της Αθήνας), η στην Ακαδημία Πλάτωνος για το πάρκο που κινδυνεύει, ενώ στο «Revolution Bodies Περπατώντας», για να καταδειχτεί η σχέση του επισφαλούς σώματος με τη πόλη στην κατάσταση εξαίρεσης και μια υπενθύμιση της μνήμης της πόλης.
21 Ιουνίου 2018
18:30 μμ
Περιπατητική δράση.
Μονοπάτι Απολλωνία – Κάτω Πετάλι – Κάστρο (πλατεία Θεολόγου) – Σεράλια.
Συμμετέχουν: Δανάη Μανωλέσου, Valentina Ross, Ερνεστίνα Καρυστιναίου – Ευθυμιάτου, Σέβη Τσάμπαλα, Άννα Τσουλούφη – Λάγιου.
Θα διαβαστούν ποιήματα – κείμενα των Emily Dickinson, Ann Sexton, Βάντα Χαλυβοπούλου, Σοφία Καρούμπα, Μαίρη Καΐλη, Ελένη Τζιρτζιλάκη
14 Μαΐου, στις 3 το μεσημέρι με 8 το βραδυ
nomadic /topos/Αθήνα Ακαδημία Πλάτωνος-
αναψυκτήριο διαμόρφωση στον λόφο του Δημήτρη Πικιώνη
-αρχαιολογικός χωρος Κεραμεικού-ποτάμι Ηριδανός-
πλατεία Συντάγματος-ΔΕΗ- Νομική Σχολή -Μεσολογγίου-
Νοταρά-City Plaza-Green Park
Αθήνα, είναι μια πόλη του Νότου της Ευρώπης, που η πολεοδομία είναι ασαφής, που υπάρχουν πολλοί άνεργοι και άστεγοι καθώς και πολλά άδεια διαμερίσματα και κλειστά καταστήματα, που η ίδια η πόλη πολλές φορές θυμίζει εγκατάσταση και η μαγεία της είναι συχνά κρυμμένη κάτω από τα τσιμέντα.
Είναι μια πόλη που οι πρόσφυγες και μετανάστες έρχονται για να φύγουν για τον Βορρά το συντομότερο, αλλά πολλοί δεν τα καταφέρνουν καθώς εμποδίζονται απο τα κλειστά σύνορα και συχνά κατοικούν εδώ, που οι καταλήψεις-χώροι φιλοξενίας προσφύγων βρίσκονται στο κέντρο της. Περισσότερα…
Αθήνα.
Eίναι μια πόλη του Νότου της Ευρώπης, που η πολεοδομία είναι ασαφής, που υπάρχουν πολλοί άνεργοι και άστεγοι καθώς και πολλά άδεια διαμερίσματα και κλειστά καταστήματα, που η ίδια η πόλη πολλές φορές θυμίζει εγκατάσταση και η μαγεία της είναι συχνά κρυμμένη κάτω από τα τσιμέντα.
Είναι μια πόλη που οι πρόσφυγες και μετανάστες έρχονται για να φύγουν για τον Βορρά το συντομότερο, αλλά πολλοί δεν τα καταφέρνουν καθώς εμποδίζονται από τα κλειστά σύνορα και συχνά κατοικούν εδώ, που οι καταλήψεις-χώροι φιλοξενίας προσφύγων βρίσκονται στο κέντρο της. Περισσότερα…
Αρχαιολογικοί Διάλογοι 2016 /Λέσβος
Παρασκευή, 15-4- 2016
Nowadays, the island of Mytilene can be characterized as “Ravaged shore” culminating in the agreement between the European Union and Turkey, the detention centers and the deportations.
I think about the ground as a fertile, hospitable ground that is formed through the inflows and outflows of people who come from other lands, refugees. What are the traces? I think about the bodies of the people who arrive, the camps that are constructed to house the refugees, the camp of Moria, the border guards of Frontex, the people who died and were received by this ground. A contradictory, heartbreaking, controversial and unstable ground. Περισσότερα…
onMAPS is collaborative project developed as a digital magazine focused on public space realized through contributions of artists, architects, urban planners, writers, thinkers. The magazine is a collection of artworks, photographs, documentation of actions, projects, frames, drawings, illustrations and texts written in the language chosen by the author. A starting point to open a discussion on what it means in general, to work / act / react / in a common space, on how to redefine what we consider public, what public space offers the community and how community access it. Περισσότερα…
Στις 12 Σεπτέμβρη 2015 το απόγευμα μια ομάδα με γυναίκες και άνδρες και δυο παιδιά(14 είμαστε) κατευθυνθήκαμε από το ορεινό χωριό Καλλικράτης, που βρίσκεται σε ένα οροπέδιο, και κυρίως κατοικείται το καλοκαίρι, με δένδρα, και αιγοπρόβατα, προς τη τοποθεσία Σιδεροπορτί, στο Βουνό. Εκει που στις 18 Απρίλη του 1949, απ ό,τι φαίνεται από τον τύπο της εποχής, στις 3.30 το απόγευμα σκοτώθηκε σε συμπλοκή, η αντάρτισσα Νίτσα η Ελένη Παπαγιαννάκη, με το όνομα Ηλέκτρα, μαζί με την Αθηνά Χανταπάκη και με τους αντάρτες: Γιώργο Μανουσέλη (ομαδάρχη που καταγόταν από τον Καλλικράτη), Αντρέα Κουρκουμελή, Σωτήρη Ψαράκη, Γιώργη Χρήστου, Βασίλη Βλάση (Λυκούργο). Ο Γιώργος Μιαούλης ενώ σώθηκε στη συμπλοκή σκοτώθηκε αργότερα. Περισσότερα…
“Τι εκάνατε την Ελευσίνα ;Τι εκάνατε τον Ιλισσό και τον Κηφισό τα δύο αγιάσματα του;’ Εβαλατε μέσα τους τους υπονόμους σας, ερίξατε τα νερά των εργοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς των θεών επάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, παρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιριών σας.”
-Γαίας Ατίμωσις (1954)
Το Σάββατο 23 Μαΐου απο τις 19.00 -23.00 πραγματοποιήσαμε ένα σιωπηλό περπάτημα στο λόφο του Φιλοπάππου στη διαδρομή που σχεδίασε και υλοποίησε ο Δημήτρης Πικιώνης (1951-57), και στη συνέχεια στο εγκαταλειμμένο περίπτερο. Έγινε συλλογική ανάγνωση από τα κείμενα του, “Συναισθηματική Τοπογραφία” και “Γαίας Ατίμωσις”. Το έργο αυτό είναι αφιερωμένο στη γη σχετίζεται με τη φύση και την ιστορία της πόλης. Στη συνέχεια ακολούθησε φαγητό στο εγκαταλειμμένο περίπτερο.
Διαδρομή:Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θεατρο Εμπρός-Αριστοφανους-Ευρυπίδου-Αθηνάς –Πανεπιστημίου-πλατεία Συντάγματος-Εθνικός Κήπος.
Η δράση έγινε στα πλαίσια του δεκαημέρου Σώμα και Πολιτική. Ήταν μια σιωπηλή διαδρομή- περιπλάνηση μέσα από θραύσματα-ίχνη που αφορούν τη χαμένη μνήμη της πόλης, βιώματα – ποιητικά αφηγήματα από το παρόν της – αφηγήσεις από εξεγέρσεις. Τα αφηγήματα αφορούσαν τη πλατεία Θεάτρου και το θέατρο του Μπούκουρα, το Δημοτικό θέατρο της Αθήνας και την κατοίκηση του από πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής, την κατάληψη των προσφυγικών και τους σημερινούς κατοίκους, τον Δεκέμβρη του 2008 και τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μαζί με μνήμες απο την παρισινή κομμούνα, τους τσιάπας, την στιχομυθία στη ασφάλεια με την Ηλέκτρα Αποστόλου, τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 44 στην Αθήνα, με κατάληξη τον Εθνικό κήπο . Υπήρχαν ποιητικά αποσπάσματα από ποίηση των Γιώργο Ιωάννου, Μανσούρ, Κατερίνα Γώγου, Pie Paolo Pasolini, ζωντανές αφηγήσεις για την οδό Πανεπιστημίου από τους Νίκο Καζέρο, Κωσταντίνα Θεοδώρου , για τον κινηματογράφο REX, από τη Diana Sabri και τον Βασίλη Σπυρόπουλο για τη διαδρομή.
Διαδρομή: Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός, Σαρρή, Μενάνδρου, πλατεία Θεάτρου, Μενάνδρου, Αγ. Κωσταντίνου, Εθνικό Θεατρο, πλατεία Ομόνοιας.
Η δράση-performance πραγματοποιήθηκε στο πιο δύσκολο κομμάτι του κέντρου της πόλης,στο οποίο υπάρχουν συνεχώς αστυνομικές δυνάμεις που το φρουρούν από τον Αύγουστο 2012 και γίνονται συχνά επιχειρήσεις της αστυνομίας. Σ αυτή τη περιοχή έχουν γίνει στο παρελθόν πολλές καταλήψεις στέγης από μετανάστες(2006-2009,500-600 άνθρωποι ζούσαν στη κατάληψη του Εφετείου), η περιοχή ολόκληρη αποτέλεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα τόπο προσωρινής κατοίκησης των «χωρις χαρτιά» στο ταξίδι τους στην Ευρώπη καθώς επίσης είναι η περιοχή που έδρασε το πρόγραμμα Ξένιος Ζευς συλλαμβάνοντας πολλούς μετανάστες και οδηγώντας τους στα κέντρα κράτησης.
Κατά τη διάρκεια της δράσης-διαδρομής συνέβησαν τα παρακάτω: Προσφερόταν ένα γλαστράκι βασιλικό ως δώρο στους περαστικούς, στη διαδρομή σκορπίζονταν φύλλα από κόκκινα τριαντάφυλλα, γινόταν απαγγελία ποιημάτων στις πόρτες των εγκαταλειμμένων κτιρίων και των μικρών καταστημάτων των μεταναστών, σώματα αγκαλιάζονταν και κινούνταν ως κύμα, άλλη απαγγελία ποιημάτων για τις πόρνες έξω από τα ξενοδοχεία, αναγνώσεις από τη Βίβλο, ανάγνωση ενός κειμένου της Κατερίνας Μάτσα, ανάγνωση ενος κειμένου του Αγκάμπεν από τον Μεξικανό φίλο μας από το teatro Oho στα σκαλιά της πλατείας Ομονοίας, ανάγνωση κειμένων για την αγάπη και την κοινότητα. Η δράση τελείωσε με στροβιλισμούς στην πλατεία Ομονοίας.
Διαδρομή: πλατεία Κοτζιά-πλατεία Ομονοίας –πλατεία της Σπλάτζιας στα Χανιά –Ηackney Wick στο Λονδίνο
Δημιουργείται ένα συμβάν μέσα από μια προβολή βίντεο με θέμα: “Διασχίζοντας τα όρια. Διαδρομέςστο ιστορικό κέντρο της Αθήνας”. Το βίντεο προβάλλεται παράλληλα στις δύο πλατείες από τη δύση του ηλίου και μετά, για δύο ώρες.
Διαδρομή: από την είσοδο απέναντι από το καφενείο ακολουθώντας τα μονοπάτια του πάρκου έως το Γυμνάσιο.
Η δράση έγινε στα πλαίσια του διημέρου δράσεων–παρεμβάσεων που οργάνωσε η επιτροπή κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος “αγωνιζόμαστε –διεκδικούμε-απαιτούμε. Αρχαιολογικό Πάρκο: Ανοιχτός –Ελεύθερος Χώρος Πολιτισμού. Αγώνας για την ποιότητα ζωής.Προασπίζουμε τα κοινά.Δημιουργούμε κοινότητες ενεργητικής αλληλεγγύης”, για να παραμείνει το πάρκο ανοιχτό -ελεύθερο και μη εμπορεύσιμο, ένας εναλλακτικός προορισμός για την Αθήνα.
Ήταν μια μοναδική εμπειρία στο ανοιξιάτικο τοπίο αρχικά με τα παιδιά που είχαν έλθει με τις μικρές χειροτεχνίες που είχαν φτιάξει με την Ιωάννα και τις τοποθετούσαν στα δένδρα στην είσοδο του πάρκου, μετά περπατώντας μαζί στο μοναδικό τοπίο με τις ελιές, τις κουτσουπιές, τα πλατάνια τις δάφνες Απόλλωνα, και άλλα φυτά.
Διαδρομή: Οδός Αθηνάς – κεντρική Αγορά – πλατεία Κοτζιά.
Η δράση “το Καρότσι”, δράση για την ανθρώπινη κατάσταση, πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του δρώμενου-συζήτησης “Athens in Trans-IT-ion! Αθήνα: μια πόλη σε μετάβαση;” που οργάνωσε η θεωρητικός τέχνης και πολιτισμού Εύα Κέκου στο CAMP(Contemporary Art Meeting Point) που βρίσκεται στην πλατεία.
Μνήμη. Η πλατεία Κοτζιά ή πλατεία Λουδοβίκου ή Εθν.Αντίστασης,είναι μια ιστορική πλατεία της Αθήνας με σημαντικά αστικά κτήρια ανάμεσα τους το κτίριο Μελά στην γωνία Αιόλου και Κρατίνου, εκεί βρίσκονταν άλλοτε το Δημοτικό Θέατρο έργο του Τσίλλερ, που είχε φιλοξενήσει 150 οικογένειες προσφύγων, και κατεδαφίστηκε το 1933 από τον δήμαρχο Κοτζιά και που τα δένδρα της πλατείας ήταν βασικό στοιχείο της αισθητικής της.
Αστικό Κενό. Σήμερα αποτελεί ένα Αστικό Κενό καθώς υπάρχει μόνο μια γκρίζα πλακόστρωση χωρίς δένδρα, καθιστικά, διαμορφώσεις. Η σημερινή πλατεία έγινε το 2004, πολύ βιαστικά, χωρίς αρχιτεκτονικό διαγωνισμό η μελέτη,και η αρχιτεκτονική της δεν ευνοεί την παραμονή στην πλατεία. Συγκεντρώνονται κυρίως μετανάστες, χρήστες ουσιών και περαστικοί που κατευθύνονται στα γύρω καταστήματα.Το Σάββατο στην πλευρά της Αιόλου γίνεται ένα παζάρι κοσμημάτων.Ενδιαφέρον και διαχρονικό στοιχείο της πλατείας αποτελούν τα δυο καφενεία. Περισσότερα…
Διαδρομή: Piazza Sannini-via dei Piceni-via dei Volsci στην περιοχή του San Lorenzo.
Πρόκειται για το περπάτημα και τη χαρτογράφηση μιας διαδρομής στη Ρώμη στο San Lorenzo μέσα από τραγούδια, κείμενα και ποιήματα. Έγιναν μικρές δράσεις σε χώρους που αφορούν τα κοινά. Δράσεις έγιναν στη κατάληψη του ex-Cinema Palazzo, στον εναλλακτικό μουσικό χώρο KeNako, στο βιοτεχνικό εργαστήριο Rota-lab, στον ραδιοφωνικό σταθμό Onde Rosse, στο studio του Gianni Piacentini, και της ποιήτριας Eugenia Serafini. Περισσότερα…
Διαδρομή: Διαφορετικές διαδρομές ξεκινώντας από το θέατρο Εμπρός, Εργαστήριο και φαγητό έξω από τη κατάληψη το θεάτρου Εμπρός στη πλατεία Αγίων Αναργύρων.
Είναι το περπάτημα μιας διαδρομής που επιλέγετε ελεύθερα στο ιστορικό κέντρο της πόλης, και η χαρτογράφηση της διαδρομής μέσα από τραγούδια, κείμενα, και ποιήματα. ΟΙ συμμετέχοντεςΔιαλέγουν ένα τραγούδι, ένα κείμενο η ένα ποίημα και αυτοσχεδιάζουν. Το «Τραγούδι» είναι μια ιστορία,μια αφήγησή για τη διαδρομή. Περπατώντας συνδεόμαστε με το έδαφος1 , τους ανθρώπους, και τα ιδιαίτερα έντονα,σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης,κοινωνικά οικολογικά ζητήματα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας2. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής καλούμαστε να πραγματοποιήσουμε μικρά συμβάντα που θα αφορούν τους κοινούς πόρους.
Διαδρομή: Πλάκες Βλυχού – μονοπάτι – Άγ.Μάμας στην Ύδρα
με την ανατολή του ηλίου.
Ξεκινήσαμε στις 6 το πρωί η Ελένη, ο Στέφανος, η Θάλεια, η Evemar από το σπίτι στη Άνω Ύδρα. Πήραμε τυρόπιτες από το φούρνο, δίπλα στον Πειρατή, που μόλις έκλεινε πήραμε κι ένα καφέ στο χέρι από ένα άλλο καφενείο στη παραλία που μόλις είχε ανοίξει. Ο Σταύρος μας περίμενε με το θαλάσσιο ταξίΜόλις χάραζε, ο ήλιος φαινόταν να ανατέλλει στο βάθος της θάλασσας.
Ποίηση: Η Κοινότητα των φίλων, Τα κείμενα που διαβάσαμε στη διαδρομή