Σάββατο 12 Σεπτέμβρη 2015
ξεκινώντας από το χωριό Καλλικράτης στα Σφακιά στις 17.30 το απόγευμα
Η Ελένη Νίτσα ή Ηλέκτρα βγήκε στο βουνό 17 χρονών με τον ΔΣΕ Κρήτης. Ήταν «καλομαθημένη», όπως μας είπε σύντροφος της στο βουνό, παρ’ όλα αυτά προσαρμόστηκε γρήγορα στη ζωή εκεί, «είμαστε μαζί στο βουνό», μας είπε η Αργυρώ, ήταν περήφανη, όμορφη, άντεχε, ήταν γενναία. Σκοτώθηκε σε σύγκρουση μαζί με άλλους αντάρτες στον Καλλικράτη στα Σφακιά τον Απρίλιο του 1949. Το κεφάλι της σύμφωνα με μαρτυρίες, το πήγαν στη πόλη των Χανίων. Οι τοπικές εφημερίδες ασχολήθηκαν εκτεταμένα αποκαλώντας την «συμμορίτισσα» που πολέμησε «ερρωμένως». Οι δικοί της δεν την πένθησαν από φόβο. Τη σωρό της μετέφερε σύντροφός της στα Χανιά πολύ αργότερα.
Πήγα στην τοποθεσία Σιδεροπορτί κοντά στο ορεινό χωριό Καλλικράτης, χωριό βοσκών για το καλοκαίρι, στις 19 Ιουνίου 2015 αναζητώντας τα ίχνη της. Περήφανα βουνά τρυπούν τον ουρανό.
Θέλησα να κάνω γνωστή την ιστορία της Νίτσας ή Ηλέκτρας, ως μια ιστορία που ανήκει στη συλλογική μνήμη, και αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της αδύνατης επανάστασης που είχε μεγάλη κοινωνική δυναμική στην οποία στο σήμερα της κρίσης και της κατάστασης εξαίρεσης μοιάζει ανάγκη να ανατρέξουμε.
Οι αντάρτισσες του ΔΣΕ, αν και η κοινωνία τις καταδίκαζε και θεωρούσε πολύ άσχημο μια γυναίκα να είναι στο βουνό, και να ζει μαζί με τους άνδρες , εκείνες κατακτούσαν την ισότητα. «Αν σήμερα είναι η γυναίκα στη θέση που είναι, ήταν εξαιτίας αυτών των αγώνων», μου είπε η Αργυρώ.
Σας προσκαλώ σε μια σιωπηλή πομπή το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη, στον τόπο που τη σκοτώσανε όπου μπορείτε να χαρίσετε κάτι στη Νίτσα ή Ηλέκτρα.
Για επιπλέον πληροφορίες επικοινωνήστε στο info@nomadikiarxitektoniki.net