Nomadic / Topos / Αθήνα
13 & 14 Μαΐου 2017
Αθήνα.
Eίναι μια πόλη του Νότου της Ευρώπης, που η πολεοδομία είναι ασαφής, που υπάρχουν πολλοί άνεργοι και άστεγοι καθώς και πολλά άδεια διαμερίσματα και κλειστά καταστήματα, που η ίδια η πόλη πολλές φορές θυμίζει εγκατάσταση και η μαγεία της είναι συχνά κρυμμένη κάτω από τα τσιμέντα.
Είναι μια πόλη που οι πρόσφυγες και μετανάστες έρχονται για να φύγουν για τον Βορρά το συντομότερο, αλλά πολλοί δεν τα καταφέρνουν καθώς εμποδίζονται από τα κλειστά σύνορα και συχνά κατοικούν εδώ, που οι καταλήψεις-χώροι φιλοξενίας προσφύγων βρίσκονται στο κέντρο της.
Είναι μια πόλη της Μεσογείου, που τα ποτάμια καλύφθηκαν, που οι μνήμες πολέμων και αποικιοκρατίας δεν συζητήθηκαν, που ο εμφύλιος τη σημάδεψε καθώς ξεκίνησε στην κεντρική της πλατεία ως αδύνατη επανάσταση, που η αριστερή κυβέρνηση απογοήτευσε και κατάφερε να περιορίσει τα κινήματα που αναπτύχθηκαν μετά το 2008 και πολλά από τα Κοινά.
Η σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα αναπτύχθηκε μέσα από τα κινήματα και τις διαδηλώσεις για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το κίνημα των πλατειών, μαζί με τα Κοινά μέσα από δράσεις στο κέντρο της πόλης, στις συνοικίες, σε χώρους όπως η κατάληψη της Λυρικής, το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός, για να εξαπλωθεί σε πολλούς άλλους χώρους στη συνέχεια στο κέντρο και στις συνοικίες της μέσα από ποικίλες διαφορετικές εκφράσεις όπως performances, installations, δρώμενα, εκθέσεις σε χώρους απρόβλεπτους, τις περισσότερες φορές χωρίς σχέση με το χρήμα.
Η Documenta 14 αν και επεδίωξε μέσα από τις δημόσιες Δράσεις να αναπτύξει έναν πολιτικό λόγο προσκαλώντας θεωρητικούς και ακτιβιστές όπως ο Franco Berardi Bifo δεν ξέφυγε από το να λειτουργήσει ως ένας τραχύς ιδιαίτερα εσωστρεφής θεσμός του Βορρά στο ρευστό τοπίο της Αθήνας παραβιάζοντας το «Μαθαίνοντας από την Αθήνα».
Η σχέση Βορρά-Νότου στην Ευρώπη φαίνεται δύσκολη και αγεφύρωτη στη ζωή και στην τέχνη, και η Αθήνα καζάνι που βράζει-ψυχή βαθιά.
Τα σώματά ευάλωτα, σκυμμένα, γεμάτα σκόνη και ήλιο, σώματα του Νότου συχνά έτοιμα να εξεγερθούν.
H Nomadic / Τopos / Σιωπηλό Περπάτημα στην Αθήνα, γεννήθηκε στην καρδιά της πόλης μέσα από προβληματισμούς και σκέψεις για την πολιτική τέχνη του παρόντος στον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό της μετααποικιακής συνθήκης της “αριστερής κυβέρνησης”, μέσα από προβληματισμούς για τη Documenta 14 και τη δύσκαμπτη σχέση της με την Αθήνα και τους καλλιτέχνες της.
Η Νomadic / Topos / Αθήνα έρχεται σε επαφή με το έδαφος της Αθήνας μέσα από το σιωπηλό περπάτημα και έρχεται να κατοικήσει σε αυτά τα αβέβαια τοπία και χώρους, που συνδέονται με τις ισχυρές μνήμες του παρελθόντος και του παρόντος, εκεί που δημιουργούνται οι κοινότητες και τα κοινά,να γίνει έκφραση καλλιτεχνών της Αθήνας, χαράσσοντας μια διαδρομή στην πόλη συνδέοντας αξιοσημείωτους τόπους της.
Έρχεται να δημιουργήσει με αυτά τα ευάλωτα εξεγερμένα σώματα της Αθήνας μέσα από το σιωπηλό περπάτημα και τις δράσεις που θα πραγματοποιηθούν από διαφορετικές ομάδες καλλιτεχνών στους τόπους.
- Στα ίχνη του ποταμού Κηφισού, ποταμός που καλύφθηκε για να μεταβληθεί σε δρόμο.
- Στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος και στο αυτοδιαχειριζόμενο Καφενείο και στον Σύλλογο κατοίκων της περιοχής.
- Στο εγκαταλειμμένο περίπτερο του Δημήτρη Πικιώνη και στη διαμόρφωση στον λόφο του Φιλοπάππου
- Στα ιχνη του αρχαίου ποταμού Ηριδανού (αρχαιολογικός χώρος Κεραμεικού- πλατεία Μοναστηρακίου)
- Στην ΔΕΗ στην Αριστείδου αποτελεί έκφραση της κρίσης με τις «ουρές» που ξεκινούν από τις 5 το πρωί και το πλήθος κόσμου που καθημερινά συγκεντρώνεται για να πληρώσει τους λογαριασμούς)
- Στη πλατεία Συντάγματος ως τόπος μνήμης του ματωμένου Δεκέμβρη του 1944 απ’όπου ξεκίνησε ο εμφύλιος –αδύνατη επανάσταση και τα κινήματα των πλατειών,
- Στα ίχνη του ποταμού Ιλισού
- Στα Προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας πρότυπες κατοικίες προσφύγων από την Μικρά Ασία που συνδέονται με την Αντίσταση και τον Εμφύλιο που οι περισσότερες απαλλοτριώθηκαν από το κράτος για να γκρεμιστούν και σήμερα κατοικούνται από καταληψίες στην πλειοψηφία προσφυγές.
- Στη Νομική Σχολή και στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια όπου δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος και ξεκίνησε το κίνημα του 2008
- Σε καταλήψεις όπου ζουν πρόσφυγες όπως στο City Plaza και η Νοταρά
- Στο Green Park κατάληψη- αυτοδιαχειριζόμενος χώρος προτείνεται συνάντηση για τα κοινά και τον μετασχηματισμό της πόλης της Αθήνας.
Nomadic / Τόπος / Αθήνα
Concept: Ελένη τζιρτζιλάκη
Curating: Μαρω Ζαχαρόγιαννη