Τοποθεσία: Κεντρο Υποδοχής αιτούντων Άσυλο στο Λαύριο
Οι άπολεις αυξάνονται στην σύγχρονη μητρόπολη καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι απόεδαφοποιούνται. Χωρίς χαρτιά, πρόσφυγες, μετανάστες, άνεργοι, άστεγοι, περιθωριακές ομάδες, ζουν ως εξόριστοι στη μεταμοντέρνα μητρόπολη, στα κενά της. Τα αποκομμένα αυτά περιβάλλοντα είναι διάσπαρτα, μεταβαλλόμενα και ρευστά, καθώς τα παράγει η ίδια η πόλη και οι μετασχηματισμοί της. Κενοί χώροι στο κράτος του δικαιώματος και γενικότερα στην ιδέα του ανήκειν. Στους τόπους αυτούς οι οποίοι λειτουργούν σαν καταφύγια μέσα στην πόλη, ακυρώνεται ο λόγος του αρχιτέκτονα και παράγεται ένας άλλος λόγος, αυτός της εφήμερης, ρευστής, σωματικής κατοίκησης. Κατά την κατοίκιση αυτή αναπτύσσονται χαρακτηριστικά κοινοτικής ζωής• και οι τόποι αυτοί δημιουργούν ένα άλλο δίκτυο που απλώνεται από την καρδιά της πόλης ως την μακρινή της περιφέρεια.
Ο αρχιτέκτονας και ο καλλιτέχνης συχνά παίρνουν τα χαρακτηριστικά του άπολι καθώς βρίσκονται εν κινήσει και συχνά εκτοπίζονται από τους θεσμούς αμφισβητούμενοι στο τοπίο της κοινωνικό, πολιτιστικό, οικονομικό Ο διανοούμενος για να αναζητήσει αυτές τις νέες χωρικές συνθήκες της μητρόπολης, για να προσδιορίσει εκ νέου τον χώρο και τον τόπο, εξορίζεται στις τοποθεσίες όπου κατοικούν οι άπολεις. Εκεί, παράγονται νέες ταυτότητες και συγκατοικήσεις και η φυγή από την πόλη και το πολιτικό γίνεται μέσα στην καρδιά της. Το σημαντικό είναι ότι σ αυτούς τους τόπους νέες χωρικές, εφήμερες διάσπαρτες σχέσεις αναπτύσσονται.
Με αφορμή αυτή την έκθεση το έργο που δημιουργούμε βασίζεται στην περιπλάνηση και στη συνέχεια στην εφήμερη κατοίκηση μας-δράση σ’αυτούς τους τόπους. Επιλέγουμε κοινότητες με τις οποίες εμπλεκόμαστε και δρούμε ως καταλύτες. Το Κέντρο Υποδοχής Αιτούντων Άσυλο στο Λαύριο, (ένα πανόπτικο κτήριο το οποίο χωρικά εμπεριέχει τον εγκλεισμό, το παζάρι το οποίο αναπτύσσεται στην πρώην κορεάτικη αγορά και στους γύρω δρόμους, οι αυτονομημένες καταλήψεις του κέντρου, η περιοχή της Μενάνδρου και της Πλατείας Κουμουνδούρου, διάφορα διάσπαρτα καφενεία μεταναστών, αλλά και χώροι που μαζεύονται οι queers της πόλης, είναι μερικοί απ’ αυτούς τους τόπους που διερευνούμε με την άμεσή εμπειρική μας δράση.
Στους τόπους αυτούς δημιουργούνται χώροι μετάφρασης. Η ανομία, η μετανάστευση, η διασπορά, και η μετάλλαξη που συμβαίνει στους δεδομένους χώρους-τόπους, που συχνά χαρακτηρίζονται και με μια επικινδυνότητα, γίνεται το υλικό μας για την αποδόμηση του χάρτη της πόλης. Η επανατοποθέτηση των -από εμάς εκ νέου- αναπαριστώμενων χωρικών τοπίων σε έναν νέο ψυχογεωγραφικό χάρτη εμπεριέχει τον χρόνο και τον χώρο που έχουμε βιώσει. Κάνοντας μιαν αναγωγή σ’ αυτή τη δράση και την εμπειρία, θα λέγαμε ότι έτσι γίνεται η χαρτογράφηση της δικής μας “Άπολις Αθήνας”. Οι κατευθύνσεις, οι διαδρομές και τα κομβικά σημεία που καταγράφουμε γίνονται το μετα-επίπεδο και το νευρικό σύστημα της δράσης. Ο χάρτης γίνεται μία στρατηγική καταγραφής της εμπειρίας.
Αφηρημένα αναθηματικά γλυπτά εμπνευσμένα από την αρχαία θεότητα Αρτέμιδα, θεά της ετερότητας, φτιαγμένα για να τρώγονται, γίνονται το αντάλλαγμα εμπιστοσύνης μεταξύ ανθρώπων. Αυτό το αντικείμενο-αντάλλαγμα, σύμβολο φιλοξενίας γίνεται ο λόγος της συνδιαλλαγής μας με τους ανθρώπους που “λιμνάζουν” για λίγο στα κομβικά σημεία-τόπους που επανατοποθετούμε πάνω στο χάρτη. Σε αντάλλαγμα του φαγώσιμου αναθηματικού γλυπτού που προσφέρουμε στα μέλη της εξορισμένης κοινότητας, εκείνοι μας προσφέρουν επιλεγμένα αντικείμενα. Ο ρόλος του ξένου εδώ είναι διφορούμενος καθώς ο άπολις-ξένος για τον συγκεκριμένο χρόνο μετατρέπεται σε αυτόν που θα μας φιλοξενήσει, εφήμερα. Στην έκθεση εκτός από τον χάρτη παρουσιάστηκαν τα αντικείμενα-δώρα, καθώς και οι κενές χάρτινες φόρμες των φαγώσιμων αναθηματικών γλυπτών. Το project είναι σε συνεχή εξέλιξη και μετασχηματισμό. Η εικαστική ματιά, η αρχιτεκτονική άποψη, η θεωρητική επιστασία και η εμπειρική κατάσταση εδώ συνευρίσκονται.
Για το συγκεκριμένο project -δράσεις, έργα και κείμενα- που παρουσιάσθηκε στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση συνεργάστηκαν οι Πέγκυ Ζάλη, Ελένη Τζιρτζιλάκη και Άννα Τσουλούφη-Λάγιου.
Η επιμέλεια της έκθεσης ήταν του Κώστα Βελώνη.
Άπολις Στο παζάρι στην πρώην κορεατικη αγορά
Η δράση πραγματοποιήθηκε στο Παζάρι μια Κυριακή , στην πρώην κορεατική αγορά στο τέρμα της οδού Ερμού, όπου προσφέραμε φαγώσιμα αφηρημένα αναθηματικά γλυπτά εμπνευσμένα απο τη θεα Αρτέμηδα που είχαμε τοποθετήσει σε ενα καρότσι . Εκείνοι –ες μας χάριζαν αντικείμενα-δώρα με μεγάλη ευχαρίστηση. Σ αυτή τη περίπτωση οι πλανόδιοι-ες πωλητές-πωλήτριες του παζαριού που αρκετούς γνωρίζαμε απο το Γκαζοχώρι, ήταν αυτοί-ες που μας φιλοξενούσαν κι εμεις απο ξένοι γινόμαστε σε αυτή τη κατάσταση οικείοι-ες Ηταν μια συνάντηση, μια κατάσταση -γιορτή.
Συμμετείχαν οι Πεγκυ Ζαλη , Αννα Τσουλούφη, Ελένη Τζιρτζιλάκη, Πέτρος Μόρις,Στέφανος Χανδέλης
