Ιστορικό κέντρο Αθήνας – Ρώμη – Ύδρα – Ιστορικό κέντρο Αθήνας.
Διαδρομή: Διαφορετικές διαδρομές ξεκινώντας από το θέατρο Εμπρός, Εργαστήριο και φαγητό έξω από τη κατάληψη το θεάτρου Εμπρός στη πλατεία Αγίων Αναργύρων.
Είναι το περπάτημα μιας διαδρομής που επιλέγετε ελεύθερα στο ιστορικό κέντρο της πόλης, και η χαρτογράφηση της διαδρομής μέσα από τραγούδια, κείμενα, και ποιήματα. ΟΙ συμμετέχοντεςΔιαλέγουν ένα τραγούδι, ένα κείμενο η ένα ποίημα και αυτοσχεδιάζουν. Το «Τραγούδι» είναι μια ιστορία,μια αφήγησή για τη διαδρομή. Περπατώντας συνδεόμαστε με το έδαφος1 , τους ανθρώπους, και τα ιδιαίτερα έντονα,σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης,κοινωνικά οικολογικά ζητήματα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας2. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής καλούμαστε να πραγματοποιήσουμε μικρά συμβάντα που θα αφορούν τους κοινούς πόρους.
Θεωρητική Προσέγγιση
Το ρήμα νέμειν συναντάται στον Όμηρο και σημαίνει μοιράζω, κατανέμω η απονέμω γη κρέας η ποτό. Νομή σημαίνει το κομμάτι της γης, το βοσκοτόπι, νομάδας αρχικά ήταν ο πρεσβύτερος, ο υπεύθυνος για το σύνολο που προΐσταται στον καταμερισμό των νομών. Ο νομάδας στη Μεσόγειο ήταν ένας βοσκός που μετακινούσε τα υπάρχοντά του μέσα από διαδοχικούς βοσκότοπους προς αναζήτηση τροφής. Η έννοια της νομής με την αρχική της σημασία εμπεριέχει την κίνηση καθώς ο νομάδας αλλάζει εδάφη, δηλαδή νομές. Στους αυτόχθονες της Αυστραλίας το κύριο μέσο ανταλλαγής είναι τα τραγούδια και όχι τα πράγματα. Η ανταλλαγή των αντικειμένων είναι δευτερεύουσα συνέπεια της ανταλλαγής των τραγουδιών. Πριν από τους λευκούς κανένας δεν ήταν ακτήμονας μιας και όλοι κληρονομούσαν σαν προσωπική τους περιουσία ένα κομμάτι από το τραγούδι του προγόνου κι εκείνο το κομμάτι της γης από όπου περνούσε το τραγούδι. Οι στίχοι ενός ανθρώπου ήταν οι τίτλοι κυριότητας της γης του3. Μπορούσε να τους δανείσει σε άλλους, μπορούσε να δανειστεί άλλους.Σήμερα νομή έχει καταλήξει να σημαίνει εξουσία πάνω σε κάτι. Ο Pierre Clastre αναφέρεται στην προφύλαξη των πρωτόγονων κοινωνιών ενάντια στο σχηματισμό του κράτους4. Η σημασία αυτής της θέσης είναι ότι στρέφει την προσοχή στους συλλογικούς μηχανισμούς, σε ομάδες, αγέλες όπου κάθε ηγέτης εμποδίζεται να αποκτήσει σταθερή εξουσία.
Μέσα από αυτή τη δράση στο αδιέξοδο των σημερινών συνθηκών5 επισφάλειας και οικολογικής καταστροφής, πως μπορεί η νομή να ανακατανεμηθεί και να γίνει κοινός πόρος, Ποιοι μπορεί να είναι σ αυτές τις συνθήκες οι κοινοί πόροι, που είναι κοινοί για όλους;(το νερό, η γη, η τροφή, το ανθρώπινο δυναμικό, οι νέες διασυνοριακές συλλογικότητες, η αρχιτεκτονική, η τέχνη, τα κενά κτίρια της Αθήνας κλπ). Μπορούμε να διεκδικήσουμε την ανα-κατά-νομή των πόρων μέσα από νέες χαρτογραφήσεις, ανα- κατανομές μέσα από αναγνώσεις η τραγούδια. Θα προκύψει μια νέα συνεχώς μεταβαλλόμενη χαρτογράφηση.
θα περπατήσουμε όλοι μαζί στο κέντρο τις πόλης κάνοντας τις πολλαπλές αναγνώσεις. Περπατώντας θα γίνουν οι αναγνώσεις των κειμένων, των ποιημάτων και θα τραγουδήσουμε τα τραγούδια. Οι διαδρομές και τα τραγούδια θα εμπλέκονται στο κέντρο της πόλης ανακατανέμοντας τον δημόσιο χώρο, τα εγκαταλειμμένα κτίρια, τους αρχαιολογικούς χώρους, προσδίδοντας τη σημασία που έχουν ως κοινοί πόροι συνθέτοντας μια εφήμερη κοινότητα ανθρώπων, καθιστώντας ορατές τις ζωές και τους χώρους που έχουν καταστεί αόρατες. Αρχικά επιλέχθηκε ένα τραγούδι, ένα κείμενό ένα ποίημα Το υλικό αυτό συγκεντρώθηκε στη κατάληψη (ενεργοποίηση κίνηση Μαβίλη) ΕΜΠΡΟΣ το Σάββατο το πρωί στις 12.00– 19 Νοεμβρίου 2011, όπου έγιναν αναγνώσεις των κειμένων δημόσια και στη συνέχεια ακολούθησε το φαγητό που μαγειρέψαμε στο χώρο και που φέρατε κι εσείς όλες όλοι κάτι έφεραν η συμμετείχαν στο μαγείρεμα –προετοιμασία φαγητού. Υπήρχε ψωμί ζυμωτό, πίτες, καθώς και κόκκινο κρασί.
Η δράση θίγει το ζήτημα της τροφής ως κοινό αγαθό,που θέλουμε να γνωρίζουμε την προέλευσή του, δεν θέλουμε να τρώμε μεταλλαγμένες τροφές που μας πλασάρουν οι πολυεθνικές και η διαφήμιση. Επίσης θίγει το ζήτημα της φτώχειας και της ανεργίας καθώς και τη νέα συνθήκη αλληλεγγύης που πρέπει να υπάρξει ανάμεσά μας, ανάμεσα στους διαφορετικούς ανθρώπους του κέντρου της Αθήνας, που αποτελούν το πλήθος. Σε αυτό το φαγητό συμμετείχαν οι γείτονες και οι περαστικοί ανεξαρτήτου προέλευσης, φύλου, οικονομικής συνθήκης.
Η δράση αυτή έχει συμβολική σημασία και αφορά την εγκατάλειψη του χώρου και των ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας καθώς και την αντίθεσή μας ότι μόνο μέσα από την αρχιτεκτονική (ερευνητικά, μελέτες) η μόνο από την τέχνη μπορούν να βρεθούν λύσεις. Είναι ενάντια σε κάθε εξουσία και κυριαρχία και εκφράζει μ ένα συμβολικό τρόπο την διαμαρτυρία για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζονται ως απορρίμματα, για το ξεπούλημα που ετοιμάζεται για τα κενά κτίρια, για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας που βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης καθώς και την ανάγκη για να δράσουμε από κοινού, μέσα από κολεκτίβες, συνεταιρισμούς στο κέντρο της πόλης κλπ. Το υλικό αυτό αποτελεί ένα σύγχρονο αρχείο. Τα όρια της χαρτογράφησης περιλαμβάνουν τις περιοχές Γεράνι – Ψυρρή – Μεταξουργείο – Γκάζι.
Η δράση συνέβη στο πρώτο δωδεκαήμερο της ενεργοποίησης του Εμπρός από τη κίνηση Μαβίλη. Το Φαγητό στη πλατεία, επαναλήφθηκε κι άλλα σαββατοκύριακα, και μαζί με τη κίνηση κατοίκων διαμορφώθηκε η δράση Χριστούγεννα στο Εμπρός. Στις δράσεις αυτές ο «κόσμος» του Εμπρός εμπλέκεται μέσα από την τροφή, τη μουσική και τις ιστορίες με τους κατοίκους.
1 Bookchin Murray, What is Social Ecology; Bibliopolis,1992(Kommune, 1984)
2 Το κέντρο της Αθήνας και ο μετασχηματισμός του. Πως η τέχνη μπορεί να συμβάλλει; Μελέτη 2010, www.nomadikiarxitektoniki.net
3 Μπρους Tσάτουιν, Tα μονοπάτια των τραγουδιών, εκδ. Xατζηνικολή , 1990
4 Clastres Pierre, H κοινωνία Eνάντια στο κράτος κράτος και η Αρχαιολογία της βίας, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2009
5 Arendt Hanna,H,H παρακμή του έθνους κράτους και το τέλος των δικαιωμάτων του ανθρώπου.(στο πέμπτο κεφάλαιο του βιβλίου της που είναι αφιερωμένο στο πρόβλημα των προσφύγων).The origins of totalitarianism, Harcourt Brace Jovanovich New York,1973
