Διαδρομή: Περπατώντας κατά μήκος του ποταμού Κηφισού. Πλεύση Ταξιδεύοντας στην φαληρική ακτή και στη νήσο Ψυτάλλεια.
Στη δράση αυτή οι ομάδες Αστικό Κενό, Δίκτυο Νομαδικής Αρχιτεκτονικής Flux factory και CUP περπάτησαν μαζί με τους/τις συμμετέχοντες/συμμετέχουσες κατά μήκος του ποταμού Κηφισού στο φαληρικό όρμο και στις εκβολές του ποταμού Κηφισού και έπλευσαν στον φαληρικό όρμο και προς τη νήσο Ψυτάλλεια.
Η περιοχή του φαληρικού όρμου παραμένει απροσπέλαστη από την πόλη, ξεκινώντας από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (Σ.Ε.Φ) και καταλήγοντας στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Ένα ολόκληρο τμήμα της ακτής, το Φαληρικό Δέλτα, παραμένει ένα είδος μη τόπου, ένα κομμάτι αποκομμένο καθώς οι αθλητικές εγκαταστάσεις δεν λειτουργούν και η παραλία είναι έρημη γη. Εκεί βρίσκονται οι εκβολές των ποταμών Κηφισού και Ιλισού.
Ο Φλοίσβος είναι η πλησιέστερη προς το κέντρο της Αθήνας παραλία και αποτελεί πόλο έλξης για κολύμβηση για τους κατοίκους των γύρω περιοχών και των μεταναστών. Κατά κάποιο τρόπο γίνεται ο «Παράδεισος» τους, καθώς κολυμπούν σαν να ζουν σε μια άλλη εποχή, όμως κάθε άλλο παρά παράδεισος είναι, όταν φυσάει νοτιάς. Το έργο β΄ φάσης βιολογικού καθαρισμού στη νήσο Ψυτάλλεια δεν έχει ολοκληρωθεί, το πρόβλημα της ρύπανσης του κόλπου του Φαλήρου φανερώνεται ξανά σε κάθε σημαντική βροχόπτωση, αφού τότε λόγω του παντοροϊκού αποχετευτικού συστήματος της Αθήνας, όλα τα λύματα του ευρύτερου κέντρου των Αθηνών μέσω του Κηφισού διοχετεύονται στο Φαληρικό Κόλπο. Ιδιαίτερα με τις καλοκαιρινές βροχοπτώσεις, όταν ο κόσμος κάνει μπάνιο στις παρακείμενες περιοχές το πρόβλημα είναι σοβαρό. Το μπάνιο στην περιοχή αυτή σήμερα αποτελεί μια ουτοπία που συγχρόνως είναι πραγματικότητα, καθώς πολλοί-ες κολυμπούν και ψαρεύουν.
Η περιοχή μοιάζει με χαμένο Παράδεισο (paradiso perduto), διαταραγμένη καθώς είναι από τα αλλεπάλληλα οικολογικά ατυχήματα. Ένας τόπος, κατακερματισμένος, με νησίδες συγκεκριμένων χρήσεων, σε καθεστώς αέναης ασυνέχειας.Θα μπορούσε άραγε όλο αυτό το μέτωπο να αποτελέσει τόπο αναψυχής, περιπάτου και μπάνιου; Θα μπορούσαμε να ξαναδούμε τα ποτάμια ζωντανά σ’αυτό το σημείο της ακτής; Θα μπορούσαν τα παράκτια οικοσυστήματα των δύο ποταμών να αποκατασταθούν και η ουτοπία να γίνει πραγματικότητα; Οι κάτοικοι όπως και οι τοπικοί σύλλογοι διεκδικούν στην περιοχή ένα παράκτιο πάρκο που θα αποκαταστήσει την επαφή της πόλης με τη θάλασσα και θα εκτείνεται από το Σ.Ε.Φ. μέχρι το Παλαιό Φάληρο.
Η δράση ήταν το περπάτημα κατά μήκος του ποταμού Κηφισού από τη Πειραιώς και στην ακτή έως τον Φλοίσβο και το μικρό ταξίδι με πλεούμενο κοιτάζοντας την ακτή και προς τη νήσο Ψυττάλεια. Οι δράσεις ταξίδια-διαδρομές έχουν σκοπό την επαφή μας με τα κομμάτια της χαμένης φύσης μέσα στη πόλη, με τα ίχνη δραστηριοτήτων, με υποκειμενικότητες, με την ανάγνωση μιας βαθιάς καταστροφής που σχετίζεται με τους τρόπους ύπαρξης και κοινής ζωής στην Αθήνα, με μια πρόταση για ένα νέο γίγνεσθαι.
Συμμετείχαν
α) από την ομάδα Αστικό Κενό: Νίκος Καζέρος, Ελένη Τζιρτζιλάκη, Χαρίκλεια Χάρη, Τζίμης Ευθυμίου http://urbanvoidathens.wordpress.com εξωτερική συνεργάτης Τζίλη Τραγανού.
β) από το Δίκτυο Νομαδική Αρχιτεκτονική: Πέγκυ Ζάλη, Μάνος Κορνελάκη, Στέφανος Χανδέλης, Valentina Ros www.nomadikiarxitektoniki.net
γ) από την ομάδα Flux Factory: Douglas Paulson, Chen Tamir www.fluxfactory.org
δ) από την ομάδα CUP (Center for Urban Pedagogy ) : Damon Rich, Jae Shin www.anothercupdevelopment.org.
Για τις πλεύσεις συνεργαστήκαμε με τον τοπικό σύλλογο ΣΕΑΝΑΤΚ (Σύλλογος Ερασιτεχνών Αλιέων Τζιτζιφιών Καλλιθέας).
Η δράση ήταν συμμετοχή στην 2η Biennale της Αθήνας.
