Στη μοναξιά και στην ευθραυστότητα των ημερών. Το γράμμα…

Αγαπημένη, αγαπημένε,

Βρίσκομαι στη Σίφνο. Ζω στο σπίτι που αισθάνομαι ως καταφύγιο, στο μονοπάτι απέναντι από το εκκλησάκι Ταξιαρχάκι. Tο σπίτι έχει χρωματιστά ανοίγματα που αντικρίζουν τα βουνά και την θάλασσα, έχει κήπο και γάτες.

Είμαι μόνη εδώ. Μου λείπουν οι φίλες μου, οι φίλοι μου. Μου λείπει η τέχνη. Τα νέα έρχονται από μακριά και το μόνο νέο εδώ είναι ο καιρός που αλλάζει.

Ζω στο μοναδικό τοπίο της Σίφνου, που αντέχει – ειδικά Γενάρη μήνα. Το νησί είναι πανέμορφο, έχει κάτι ποιητικό, το φως του Γενάρη, τα γλαροπούλια, τα μονοπάτια καταπράσινα, οι ξερολιθιές, τα περιβόλια, οι ανεμώνες. Περισσότερα…