Θραύσματα από το ημερολόγιο Μετανάστευσης–Εξορίας (έργο σε εξέλιξη)

Θραύσματα απο το ημερολόγιο Μετανάστευσης–Εξορίας(έργο σε εξέλιξη)

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 20.30

 Στέλλα Παπαδοπούλου, Δημήτρης Σαμιρ, Ελένη Τζιρτζιλάκη,

Αν μας ενδιαφέρει να σταματήσουμε τους κύκλους της βίας για να εκθρέψουμε λιγότερο βίαιες συνέπειες,είναι αναμφίβολα σημαντικό να αναρωτηθούμε τι μπορεί να γίνει,πολιτικά η οδύνη εκτός από πολεμική ιαχή.

Judith Butler[1]

Η performance “Θραύσματα από το Ημερολόγιο Μετανάστευσης-Εξορίας» πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της έκθεσης με τον εύστοχο τίτλο «Mind the Gap” και το αξιοσημείωτο περιεχόμενο στο δασάκι του Πεδίου Δράσης Κόδρα.

Πρόκειται για ένα έργο in situ,μέσα από επιτελεστικές πρακτικές εξερευνώντας διαφορετικές χωρικότητες και χρονικότητες, μετανάστευσης και εξορίας που συμπεριλαμβάνονται στο Ημερολόγιο Μετανάστευσης- Εξορίας, έργο σε εξέλιξη. Περισσότερα…

Exile Europa-Αστικό Συμβάν & performance στα πλαίσια του #ThisIsACo-op

Exile Europa

Αστικό Συμβαν και performance  στην στα πλαίσια του #ThisIsACo-op

Σύλλογος Αρχιτεκτόνων-ΣΑΔΑΣ –ΠΕΑ στο Ελληνικό Περίπτερο στη  15η Διεθνή Εκθεση Αρχιτεκτονικής της Biennale της  Βενετίας

Σύλληψη-οργάνωση Δίκτυο  Νομαδική Αρχιτεκτονική, Με νύχια και με δόντια

Performance Χριστίνα Θωμοπούλου, Δημήτρης Σαμιρ,Ελένη Τζιρτζιλάκη, Στέφανος Χανδέλης,

Εισήγηση Ελένη Αλτινογλου ΠΙΚΠΑ Λέσβου

Συμμετείχαν οι  ομάδες  Biennale Urbana (Andrea Curtoni, Giulia Mazzorin), Alessandra Pomarico (Free Home University), Nation 25 (Ca- terina Pecchioli), Over The Fortress, The Nationless Pavillon (Sara Alberani), S.a.l.e-Docks, Stalker (Lorenzo Romito) Σε συνεργασία με τις: Sara Alberani (Nation25, The Nationless Pavilion), Alessandra Pomarico (Free Home Univer- sity) Περισσότερα…

Exile Europa – 15η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, στο πλαίσιο της ελληνικής συμμετοχής ‪#‎ThisIsACo_op‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

Η performance Exile Europa θα λάβει χώρα τo Σάββατο στις 17 Σεπτεμβρίου στο Ελληνικό Περίπτερο – Giardini στις 14.00.

Λαμβάνουν μέρος οι Χριστίνα Θωμοπούλου,Δημήτρης Σαμίρ, Ελένη Τζιρτζιλάκη, Στέφανος Χανδέλης. Θα ακολουθήσει η εισήγηση Lesvos Solidarity-PIKPA: The creation and the evolution of a self-managed refugee camp απο την Ελένη Αλτίνογλου, προβολή βίντεο και συζήτηση. Στη συζήτηση θα συμμετέχουν οι Biennale Urbana (Andrea Curtoni,Giulia Mazzorin), Nation 25 (Caterina Pecchioli), Over The Fortress, The Nationless Pavillon, S.a.l.e-Docks, Stalker (Lorenzo Romito).
H performance Exile Europa σχολιάζει την έννοια της εξορίας και πώς διαμορφώνεται στην σημερινή Ευρώπη που μετατρέπεται σε τόπο εξορίας για τους πρόσφυγες όταν τα σύνορα κλείνουν. Περισσότερα…

Κάλεσμα σε Δρώμενο στην πλατεία Αγ.Γεωργίου στην Καταβατή στη Σίφνο με θέμα «Το σπίτι των επιθυμιών και των πόνων”

Σάββατο 20 Αυγούστου -19.00-23.00 #‎ThisIsACo-op 15η Μπιεννάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας –Σύλλογος Αρχιτεκτόνων, έμπνευση Δίκτυο Νομαδική Αρχιτεκτονική με την υποστήριξη του Πολιτιστικού Σύλλογο Σίφνου.

“Η κατοικία δεν είναι κοινωνική υπηρεσία αλλά κοινωνικό δικαίωμα.”

Στις 20 Αύγούστου, θα πραγματοποιηθεί στη Σίφνο στα πλαίσια της ελληνικής συμμετοχής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων στην 15η Biennale Αρχιτεκτονικής μέσα απο τη συλλογικότητα #ThisIsACo-op,που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων για τη Biennale, δρώμενο με αφορμή το κείμενο Το σπίτι των επιθυμιών και των πόνων του Αριστομένη Προβελέγγιου που περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Οδοιπόρος προς τη πηγή, Κείμενα πολεοδομικού στοχασμού.”[1]  Περισσότερα…

Το σπιτι των επιθυμιών και των πόνων. Αριστομένης Προβελέγγιος

Έξω απο το σπίτι του στην Καταβατή και στην πλατεία Αγίου Γεωργίου της Σίφνου Σάββατο στις 20 Αυγούστου 2016

#‎ThisIsACoop  15η Μπιεννάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας –Σύλλογος Αρχιτεκτόνων.

..Τα σπίτια δεν ταράχτηκαν ούτ’οι αυλές σειστήκαν και τα πορτοπαράθυρα μείναν μανταλωμένα μπροστά στην ανίερη καταστροφή,στα σπίτια στις πόλεις,στα χωριά μέσα σε μια γενιά ο κόσμος των συμβόλων σιωπά…»

Στο δρώμενο  στην πλατεία μας ενέπνευσαν το κείμενο «Το σπίτι των επιθυμιών και των πόνων» του Αριστομένη που  ήταν η ομιλία του στο όγδοο Συνέδριο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων το 1984 και δημοσιεύτηκε το 1990 στο «Οδοιπόρος προς την Πηγή κείμενα πολεοδομικού στοχασμού», η προσωπικότητά του, το σπίτι που έζησε στη Σίφνο που βρισκόταν σε απόσταση λίγων μέτρων εγκαταλειμμένο, και οι διηγήσεις γύρω από αυτό,  με καινούριες σκέψεις και ιδέες, παράγοντας νέες διαδρομές, έργα, παρεμβάσεις, αφηγήσεις, performances, αλλά και πράξεις που θa ακολουθήσουν.. Περισσότερα…

Επί-σκεψη Αποτυπώματα στο Έδαφος (Κάτω Τρίτος-Λέσβος)

Αρχαιολογικοί Διάλογοι 2016 /Λέσβος

Παρασκευή, 15-4- 2016

 

Nowadays, the island of Mytilene can be characterized as “Ravaged shore” culminating in the agreement between the European Union and Turkey, the detention centers and the deportations.

I think about the ground as a fertile, hospitable ground that is formed through the inflows and outflows of people who come from other lands, refugees. What are the traces? I think about the bodies of the people who arrive, the camps that are constructed to house the refugees, the camp of Moria, the border guards of Frontex, the people who died and were received by this ground. A contradictory, heartbreaking, controversial and unstable ground. Περισσότερα…

Performance Exile –Europe 1

Performance | Exile –Europe 1:

Η δράση γίνεται σταδιακά και πραγματεύεται την έννοια της εξορίας. Πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο κεντρικό στοιχείο του Ελληνικού Περιπτέρου στα Giardini στo Warming House Performance  στις 27-5-2016.

Xρησιμοποιήθηκαν: ο χάρτης της Ευρώπης στο κεντρο του αμφιθεάτρου όπου χαράχτηκαν συμβολικά οι κόκκινες διαδρομές των προσφύγων, υπήρχαν φωτογραφίες από το στρατόπεδο της Μόριας στη Λέσβο και της Μακρονήσου. Διαβάστηκαν  τα ποιήματα του Pier Paolo Pasolini Profezia, Appendice 1964,Vittoria,  τo ποιήμα «στην Ειδομένη». Περισσότερα…

Ενεργοποίηση- House Warming Performance-Εγκαίνια Περιπτέρου

15η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής – La Biennale di Venezia

Ελληνικό Περίπτερο

#ThisIsACo_op

Το άνοιγμα του ελληνικού Περιπτέρου στο κοινό στις 27 Μαΐου 2016, έγινε με μια συλλογική δράση Ενεργοποίησης του χωρου το House Warming Performance όπου διαφορετικές φωνές ακούστηκαν, ήταν οι φωνές  κάποιων απο τους αρχιτέκτονες που συμμετέχουν στο συλλογικό εγχείρημα και που αρχικά φώναζαν δυνατά λέξεις που καταλάμβαναν τον χώρο,”Εξορία” “Κοινότητα”,”Όχι Συνορα”, “Κρίση”..”Μαζί”. “No borders”…. και στη συνέχεια μίλησαν για τη δουλειά τους για την κρίση του επαγγέλματος, για το προσφυγικό η έκαναν performances και ορισμενοι γνωρίστηκαν μεταξύ τους απο κοντά καθώς με την κρίση του επαγγέλματος  πολλοί-ες ζουν και εργάζονται σε διαφορετικά σημεία του κόσμου.. Περισσότερα…

Προβολή του Ντοκυμαντέρ «Αντάρτισσα Ελένη-Νίτσα Παπαγιαννάκη με το όνομα Ηλέκτρα. Γυναίκες κλαδιά», Χανιά, Ιούνιος 2016

Προφεστιβαλική εκδήλωση

Σάββατο 11/6, στις 20.30, στην Πύλη Sabbionara

Με τον καιρό να ναι κόντρα

είναι τιμή να πετάς  ( Οδυσσέας Ελύτης )

To Σάββατο στις 11/6 στις 20.30, στην Πύλη Sabbionara σας προσκαλούμε στην προβολή του ντοκιμαντέρ : «Αντάρτισσα Ελένη-Νίτσα Παπαγιαννάκη με το όνομα Ηλέκτρα. Γυναίκες κλαδιά». Περισσότερα…

Περπατώντας. Σαν τις πυγολαμπίδες που επιβιώνουν.

Το κείμενο επιθυμεί να συμβάλλει στο πεδίο που περιλαμβάνει συμβολικές καλλιτεχνικές πρακτικές, σ’ αυτό που θεωρείται νομαδική τέχνη γενικότερα.

Το έδαφος και η σχέση του με το σώμα, αποκτά ιδιαίτερη σημασία σ αυτή την προσέγγιση. Η πόλη είναι ένας δυναμικός κοινωνικός χώρος σε μετασχηματισμό.«Η πόλη έχει σχέση με τη κοινωνία στο σύνολό της…  αλλάζει λοιπόν όταν η κοινωνία αλλάζει …ωστόσο οι μετασχηματισμοί της πόλης δεν είναι παθητικά αποτελέσματα της κοινωνικής σφαιρικότητας..Η πόλη εξαρτάται επίσης όχι λιγότερο ουσιαστικά από σχέσεις αμεσότητας, από τις απευθείας σχέσεις μεταξύ προσώπων και ομάδων που συνθέτουν την κοινωνία..»[1] Ιδιοτυπία της πόλης, το δικαίωμα στην πόλη.

Τίθεται το ερώτημα ποιες είναι σήμερα στον χώρο οι πρακτικές της ελευθερίας,ποιά είναι τα εδάφη της αυτονομίας και που δημιουργούνται,πως μπορεί να δώσει κανείς χώρο και χρόνο στις νέες σχέσεις και στις πολλαπλές ταυτότητες που προκύπτουν;

Πως μπορούμε να δημιουργούμε  χώρους και χρόνους στη πόλη που να παράγουν νέες μορφές τέχνης και ζωής, που να συμπεριλαμβάνουν τις διαφορετικές ταυτότητες, που να έχουν νέες πτυχές για το πολιτικό, νέες μεθοδολογίες για το καλλιτεχνικό, που συγχρόνως να δημιουργούν διαφορετικές χωρικές εκφράσεις και σχήματα;Πως μπορούν οι χώροι αυτοί να παράγουν δίκτυα; Περισσότερα…

Ημερολόγιο Μετανάστευσης

Το Ημερολόγιο Μετανάστευσης είναι η καθημερινή καταγραφή των συμβάντων γύρω από το προσφυγικό για ενάμιση μήνα  μέσα από τα δελτία ειδήσεων, καθώς και οι αφηγήσεις  των ίδιων των προσφύγων, παράλληλα με αποσπάσματα ποίησης κυρίως του Pier Paolo Pasolini . Η γράφουσα ακολουθεί τους πρόσφυγες στις διαδρομές τους στην Ειδομένη, στον Πειραιά, στην πλατεία Βικτωρίας, στις καταλήψεις στέγης στην Αθήνα, στη Λέσβο, σε χώρους απεχθείς,  όπως το στρατόπεδο της Μοριάς, στο οικόπεδο – νεκροταφείο. Το ημερολόγιο ταξιδεύει στον χρόνο του στρατοπέδου της Μακρονήσου, συγκρίκνοντας το με τα σύγχρονα στρατόπεδα όπου ζουν έγκλειστοι οι πρόσφυγες.

Το υλικό αυτο παρουσιάζεται στην διεθνή  έκθεση Αρχιτεκτονικής  Βiennale di Venezia στο Ελληνικό Περίπτερο 2016 θεωρώντας το σημαντικό ακριβώς για βοηθήσει στην κατανόηση του ζητήματος από χωρική και χρονική άποψη, και στην αντίληψη της ευαλωτότητας των ανθρώπων και των συνθηκών των περιφράξεων, καθώς και των νέων συνθηκών κατοίκησης που δημιουργούνται (δυστοπίες), αλλά και στο πώς μπορεί η Αρχιτεκτονική να δώσει απαντήσεις στο προσφυγικό, αρχικά διερευνώντας το ζήτημα συμμετέχοντας στην καθημερινότητα και τον συμμετοχικό σχεδιασμό των συγκατοικήσεων καταλήψεων στέγης των προσφύγων.

ελένη τζιρτζιλάκη

 

Μνημείο, refugies memory. Θραύσματα ιστοριών. Μια πρόταση σε εξέλιξη

 Μνημείο, refugies memory. Θραύσματα ιστοριών. [1]

Μια πρόταση σε εξέλιξη

To Μνημείο(Monumento) «Refugies memory, θραύσματα ιστοριών-Το καλό θάρθει απο τη θάλασσα»[2]  είναι ενας χώροχρόνος μεταβαλλόμενος, ενα μνημείο για τους πρόσφυγες[3], μια κατασκευή-χώρος που προτείνεται να πραγματοποιηθεί σε τρεις τόπους, στην άκρη της θάλασσας στη πόλη της  Μυτιλήνης, σε  δημόσιο χώρο στην Αθήνα, και σε μια ευρωπαική πόλη του Βορρά.

Πρόκειται για ένα ζωντανό μνημείο για την ευάλωτη ζωή για την τρωτότητα και  την απώλεια που δινει αξία σε ζωές που δεν μετρούν σαν ζωές,που αντιμετωπίζουν απεριόριστη βία κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους και στη διαμονή τους καθώς έχουν περάσει το σύνορο στη θάλασσα και βρίσκονται στη Μυτιλήνη και κατόπιν στην Αθήνα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. «Ποιός μετράει ως άνθρωπος ποιών οι ζωές μετρούν ως ζωές και τελικά τι κανει μια ζωή άξια οδύνης ; [4] Περισσότερα…

Περπατώντας στις διαδρομές των προσφύγων

Την Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου  σας προσκαλούμε να περπατήσουμε στις διαδρομές των προσφύγων ξεκινώντας από το λιμάνι του Πειραιά και από την άφιξη του πλοίου Blue Star Ferrie από τη Λέσβο στις 7.25 το πρωί, στην πύλη Ε2 και στη συνέχεια να κατευθυνθούμε στην πλατεία Βικτωρίας και σε άλλους τόπους στην Αθήνα όπου ζουν και κινούνται οι πρόσφυγες.

Οι πρόσφυγες ,διωγμένοι απο χώρα σε χώρα αποτελούν την πρωτοπορία του λαού τους αν κρατήσουν την ταυτότητά τους” εγραφε η Hannah Arendt στο κείμενό της «Εμείς οι πρόσφυγες», το 1943,στο Memorah Journal”.

Οι πρόσφυγες μετά απο ένα επικίνδυνο ταξίδι που πολλοί-ές χανουν τη ζωή τους φτάνουν στη Μυτιλήνη και στα αλλα νησιά. Απο κει έρχονται στην Αθήνα η στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια κατευθύνονται στην Ειδομενη για να συνεχίσουν το αβέβαιο ταξίδι τους στην Ευρώπη.

Οι ζωές τους είναι ευάλωτες και δεν αναγνωρίζονται ως ζωές άξιες να προστατευθούν και τα σώματα τους παρίες στην σημερινή Ευρώπη.

Όμως αυτά τα ξένα,ευάλωτα εκτεθειμμενα σώματα, φαίνεται να αναδιαμορφώνουν τα τοπία,τις πόλεις,τους χώρους και τους χρόνους και να θέτουν ερωτήματα ως προς την ίδια τη ζωή, τη δημοκρατία την πολιτική,το δικαίωμα του ανήκειν,το δικαίωμα στο χώρο και στη πόλη, το δικαίωμα στη στέγη.

Είναι γεγονός οτι η διάσωση, η φιλοξενία στους χώρους που έχουν διαμορφωθεί απο τα κάτω  στη Μυτιλήνη αλλά και στην Αθήνα ξαφνιάζουν και έρχονται σε αντίθεση με τις πολιτικές της Ευρώπης. Επίσης ότι απο αυτή την μετακίνηση και την προσωρινή κατοίκιση νέα ευάλωτα μετακινούμενα τοπία δημιουργούνται στην πόλη της Αθήνας.

Όπως αναφερει ο Giorgio Agamben”μονο σε ενα έδαφος όπου οι χώροι των κρατών θα εχουν διαπεραστεί και θα εχουν παραμορφωθεί τοπολογικά με το τρόπο αυτό και που ο πολιτης θα εχει μαθει να αναγνωρίζει τον πρόσφυγα που ο ιδιος είναι,είναι σήμερα νοητή η πολιτική επιβιωση των ανθρώπων

Σας προσκαλούμε να υποδεχτούμε συμβολικά τους πρόσφυγες με ενα φλιτζάνι τσάι στο λιμάνι του Πειραιά την Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου στις 7.25 το πρωί και στη συνέχεια να περπατήσουμε στις διαδρομές τους στην Αθήνα.

Πρόταση στο Σύλλογο Αρχιτεκτόνων για τη Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας

Κατασκευές επιβίωσης / LifeMatters

“Ο πρόσφυγας είναι η μόνη κατηγορία στην οποία είναι δυνατό σήμερα να διαβλέψουμε τις μορφές και τα όρια μιας πολιτικής κοινότητας που θα έρθει”
Giorgio Agamben

Το μέτωπο στην Ελλάδα σήμερα είναι στo Αιγαίο. Συλλογικότητες στα νησιά και άλλου στήνουν μια ανθρώπινη υποδομή, μια εφήμερη αρχιτεκτονική που συντελεί στο απώτερο έργο: την διάσωση της ζωής στην εποχή βιοπολιτικού πολέμου.

Η πρόταση στηρίζεται στα στοιχεία της τοπογραφίας, της μαρτυρίας, της δράσης.

  • Η νέα τοπογραφία που οι μεταναστευτικές ροές παράγουν από την πορώδη αιγιακή ακτογραμμή έως τις πύλες εξόδου στα χερσαία συμπαγή σύνορα της χώρας, χαρτογραφείται, διαμορφώνει το εσωτερικό του περίπτερου.
  • Μαρτυρίες προσφύγων και η δράση κοινοτήτων αυτοδιαχείρισης και ομάδων διάσωσης αποτελούν οπτικοακουστικό υλικό.
  • Συσσωρευμένα στις νησιωτικές ακτές σωσίβια μεταφέρονται στο περίπτερο, η πρώτη ύλη προς αναζήτηση νέων χρήσεων: εφήμερα καταλύματα και χρηστικά αντικείμενα. Το περίπτερο θα αποτελέσει εργαστήριο-κοινότητα με την συμμετοχή σπουδαστών και επισκεπτών.

Η συλλογική επανάχρηση των σήμερα δευτερογενών αυτών αντικειμένων (σωσίβια) επεκτείνει προς την Ευρώπη, την υποδομή των κοινοτήτων που δρουν στα νησιά και, απηχεί την διάθεση να προσφέρουμε μια συλλογική απάντηση στην πολλαπλή σημερινή κρίση.

Η πρόταση θα υλοποιηθεί σε συνεργασία με αυτοδιαχειριζόμενους χώρους όπως «Το χωριό όλοι μαζί» στη Μυτιλήνη.

Νομαδική αρχιτεκτονική (www.nomadikiarxitektoniki.net)
Νίκος Καζέρος, αρχιτέκτων
Ελένη Τζιρτζιλάκη, αρχιτέκτων
Τζίλλυ Τραγανού, αρχιτέκτων
και συνεργάτες άλλων ειδικοτήτων.