Author: nomad

Η θεση της γυναίκας στη σύγχρονη τέχνη.

Ελένη Τζιρτζιλάκη ,Σίφνος /Οκτώβριος 2021

 

“Είμαστε οι εγγονές των μαγισσών που δεν μπορέσατε να κάψετε”

Silvia Federici,Το κυνήγι των μαγισσών χθες και σήμερα.

 

Μεγάλωσα μέσα σ ενα βαφείο με βαρέλια με χρώματα και με γυναίκες που έπλεκαν και κεντούσαν με μοναδική φαντασία που είχαν έλθει  απο τη Κρήτη στην Αθήνα,σαν αυτή η ενασχόληση να ήταν η φυγή τους απο την καθημερινότητα κι απ ολα εκείνα που είχαν συμβει στο νησί.

Ο πατέρας μου υπήρξε πολυ τρυφερός άνθρωπος, ήταν κομμουνιστής με ολη τη σημασία,όμως ήταν συχνά απών για μας, αιτία οι εξορίες, η ενασχόληση με τα κοινά,η δική του ζωή κλπ. Διαβαζα ρώσικη λογοτεχνια και ποίηση  απο πολυ μικρή πηγαινα στις πορείες ειρήνης, και το σπίτι μας ήταν πιο πολυ πέρασμα  παρά σπίτι.

Η μητερα μου ήταν  μια δυνατή γυναίκα με πολλά τραύματα, είχα μια δυσκολη σχέση μαζί της, και όταν ο πατέρας μου ήταν αναγκασμένος να κρυβεται την περίοδο της δικτατορίας, ενας άνδρας της οικογένειας είχε παρεμβατική συμπεριφορά απέναντί μου.

Τότε άρχισα να έχω προβλήματα στη λαλιά,στη φωνή. Περισσότερα…

Γυναικεία Υπόθεση

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου

Ελένη Τζιρτζιλάκη – Αστικές Μυθολογίες

Eπιμέλεια: Μπία Παπαδοπούλου, Άρτεμις Ποταμιάνου

Σιωπηλή Περηπατητική Δράση:Πειραιώς, κοιτώντας τον αρχαιολογικό χώρο και την αρχαία Ιερά Οδό -Ιερά Οδός –Λεωνίδου-Φιλοδήμου. (Performance:Δανάη Μανωλέσου(κίνηση) -Ρούλα Κουβαρά (ηχητικές συνθέσεις)  –Ελένη Τζιρτζιλάκη(ποίηση )- Ερνεστίνα Καρυστιναίου –Ευθυμιάτου (συνεργάτης) -Υδρα Πάρντος (έμπνευση).

Υλικά: δρόμοι, τοίχοι, εγκαταλειμμένα κτίρια,σώματα,μεσοφόρια, υφάσματα,κλωστές, βελόνες,ηχείο,μικρόφωνο,ηχητικά αντικείμενα, κουδούνια προβάτων,κατσικιών,αλόγου…,φωνές,ποιήματα, υλικό αρχείου απο το Δρομοκαϊτειο,ποιήματα, φωτογραφίες, ζωγραφιές, νερό, σπόροι,άνθη,αφίσσα,τσάντα ζωγραφισμένη.

Διάρκεια: 1:30

Η σιωπηλή περηπατητική δράση με performances “Γυναικεία Υπόθεση»  συμβαίνει το μεγαλύτερο μέρος της  στην Ιερα Οδό.Εμπνέεται απο την άγρια φύση της γυναίκας, απο τις δυο θεότητες τη Δήμητρα και την Περσεφόνη και απο τον εγκλεισμό στο Ψυχιατρείο-Δρομοκαϊτειο(βρίσκεται Ιερά Οδό 343),μέσα απο μια προσωπική ιστορία- αλλά και γενικότερα απο την επισφαλή –τρωτή θέση της γυναίκας.

 Έχει αναφορές στις γυναίκες που αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα,που συχνά προέρχονται απο την πατριαρχία,απο τη θέση της γυναίκας στην οικογένεια και στην κοινωνία. Περισσότερα…

Η μνήμη της πόλης την περίοδο της πανδημίας

Η Αθήνα είναι μια μεσογειακή πόλη,με δυσανάγνωστες τις μνήμες της σύγχρονης ιστορίας της, καθως η τάση της εξουσίας  είναι να προβληθούν κυρίως τα ίχνη της αρχαίας και της νεοκλασσικής πόλης και οχι αυτό που συναίβει μετά. Μνήμες της πόλης και των κτιρίων της   θρυμματίστηκαν, αφέθηκαν στην εγκατάλειψη.

Παράδειγμα αποτελούν τα Προσφυγικά της Λεοφώρου Αλεξάνδρας που σχετίζονται με την μνήμη των προσφύγων αλλα και με τη μνήμη του εμφυλίου.Αλλο παράδειγμα είναι πολλά απο τα βιομηχανικά κτίρια της πόλης.

Η   σύγχρονη  μνήμη  της Αθήνας  εγγράφεται στο τραυματισμένο σώμα της κυρίως μεσα απο συμβάντα, συναντήσεις  στον δημοσιο χώρο, καταλήψεις. Θα λέγαμε την μνήμη αυτή ευάλωτη και θρυμματισμένη αλλά ορατή . Περισσότερα…

the letter nomadic

Το γράμμα

Στη μοναξιά και στην ευθραυστότητα των ημερών. Το γράμμα…

 

Αγαπημένη, αγαπημένε,

Βρίσκομαι στη Σίφνο. Ζω στο σπίτι που αισθάνομαι ως καταφύγιο, στο μονοπάτι απέναντι από το εκκλησάκι Ταξιαρχάκι. Tο σπίτι έχει χρωματιστά ανοίγματα που αντικρίζουν τα βουνά και την θάλασσα, έχει κήπο και γάτες.

Είμαι μόνη εδώ. Μου λείπουν οι φίλες μου, οι φίλοι μου. Μου λείπει η τέχνη. Τα νέα έρχονται από μακριά και το μόνο νέο εδώ είναι ο καιρός που αλλάζει.

Ζω στο μοναδικό τοπίο της Σίφνου, που αντέχει – ειδικά Γενάρη μήνα. Το νησί είναι πανέμορφο, έχει κάτι ποιητικό, το φως του Γενάρη, τα γλαροπούλια, τα μονοπάτια καταπράσινα, οι ξερολιθιές, τα περιβόλια, οι ανεμώνες. Περισσότερα…

Ερωτήσεις για την Ελένη Τζιρτζιλάκη

που αφορούν μια έρευνα για ‘νέες’ αναπαραστάσεις της Αντίστασης, του Εμφυλίου, και του Αντάρτικου της δεκαετίας του 1940 στην Ελλάδα

(ερωτήσεις του Γιάννη Μυλωνά).

Τι σου κίνησε το ενδιαφέρον να ασχοληθείς με το αντάρτικο και την Αντίσταση; Θυμάμαι ότι είχες ασχοληθεί με το μεταναστευτικό ζήτημα πριν την έκδοση της Ηλέκτρας το 2015.

Ναι παλαιότερα είχα μια απώθηση με αυτό το ζήτημα.Με το μεταναστευτικό και με την πολη ασχολιομουν καιρό,ηταν και η διδακτορική μου διατριβή γυρω απο αυτο,είχα αισθανθεί οτι γυρω απο το μεταναστευτικό υπήρχε πλεον ενα αδιέξοδο οταν πήγα στη Μόρια στη Μυτιλήνη τη δεύτερη φορά, γιατί η κατασταση ήταν πλεον αφόρητη και ηταν τόσοι οι καλλιτέχνες που εκαναν κατι σε σχέση με αυτό… Το ενδιαφέρον κυρίως ήρθε μετα το αδιέξοδο στη κατάληψη του Εμπρός,με ότι έκανα εκεινη την περίοδο ,με την πόλη και τους ανθρώπους της, με τις ομάδες.Είχα μια πολιτική- καλλιτεχνική προσωπική κρίση -αποφάσισα να πάω στη Κρήτη και να ψαξω την ιστορία της αδελφης της μητέρας μου και να οργανώσω ενα περπάτημα εκει που τη σκότωσαν, στo βουνό.Απο καιρό πριν έκανα περηπατητικές δρασεις στην Αθήνα οπως στην Ακαδημία Πλάτωνος,στον Κηφισσό,στη Μενάνδρου κλπ η και σε αλλες πόλεις οπως στη Ρώμη και ασχολιόμουν με πολιτική τέχνη συμμετέχοντας σε καταλήψεις.Πηγα μόνη μου να βρω αυτή τη τοποθεσία στα Σφακιά μαλιστα με λεοφωρείο και μετά με ταξί ,έμεινα στο ορεινό χωριό Καλλικράτης και προσπάθησα να μάθω απο τους ντόπιους που ακριβως ήταν. Η αντίδραση τους ηταν «τι τα σκαλίζεις». Συνάντησα όμως μια γυναίκα σ ενα καφενείο που μου είπε για τον θείο της που βοηθούσε τους αντάρτες για τις «δυό κοπελλιές» και συγκεκριμένα αυτη την ομαδα, μου είπε και για τη σπηλιά που κρυβόντουσαν και για το πως ζούσαν  … ΟΙ άλλοι ήταν διστακτικοί. Συνάντησα επίσης  στο σπίτι της  κοντα στα Χανιά την Αργυρώ  Πολυχρονάκη και τράβηξα αμέσως το βιντεο. Ήταν η μόνη που ζούσε γυναίκα- αντάρτισσα στη Δυτική Κρήτη και τον Λευτέρη Ηλιάκη (αντάρτη). Πήγα κι έψαξα στα αρχεία στα Χανιά. Ηταν συγκλονιστικά για μενα αυτά που έγραφαν οι  τοπικές εφημερίδες για τη Νίτσα. Ενας καρδιακός φίλος με βοήθησε να κάνω το βιβλίο –φυλαχτό που μοίρασα στην  περιπατητική δράση που ξεκίνησε απο τον Καλλικράτη.Με συνεπήρε  περισσότερο απ ότι νόμιζα αρχικά. (2015

Περισσότερα…

MEMORIA. Γυναίκες στο Βουνό.

AICA Hellas Θεωρήματα 2: Περί Ιστορίας

1 Οκτωβρίου-1 Νοεμβρίου 2020

ΕΜΣΤ, Αίθουσα περιοδικών εκθέσεων (-1)

MEMORIA Γυναίκες στο Βουνό.Τετράδιο 1 Αναγνώσεις ,Τετράδιο 2 Το Ταξίδι ,Υλικό Βίντεο απο τις Δημόσιες Αναγνώσεις.

Επιμέλεια Μπία Παπαδοπούλου

Φωνές μέσα απο τη σιωπή.Στην έκθεση Περί Ιστορίας Θεωρήματα της AICA Hellas  στο ΕΜΣΤ στην Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων βρίσκεται το Εργο μου MEMORIA Γυναίκες στο Βουνό επιμέλεια Μπίας Παπαδοπούλου.Εκει βρίσκονται οι γυναίκες και οι ιστορίες τους .Βγαίνουν απο τη σιωπή χρόνων σε μια σημαντική χρονική στιγμή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας αυτή της καταδίκης της Χρυσής Αυγής.

Οι 14 γυναίκες είναι οι

Ξένια η Ξενούλα Αθανασάκη,Ανδριανή Καταρτζόγλου,Βαγγελιώ Κλάδου η Βαγγέλα Μαρία,Παγώνα Κοκοβλή Κατερίνα,Μαρία Λεδάκη η Μαρίκα,Κούλα Μαραθάκη,Μαρία Μποράκη-Μαριώ η Μαρίκα Δασκάλα,Ελένη Ξερογιαννάκη,Ελένη Νίτσα Παπαγιαννάκη Ηλέκτρα,Αργυρώ Πολυχρονάκη,Ελευθερία Παπαδογιάννη,Γεωργία Σκευάκη η Σκευογεωργία Αντωνία Τρικουνάκη, Αθηνά Χανταμπή. Περισσότερα…

MEMORIA.Φωνές μες στη σιωπήΑναγνώσεις. Ελένη Τζιρτζιλάκη ΕΜΣΤ 21 -10-2020

MEMORIA. Γυναίκες στο Βουνό. Φωνές μες στη σιωπή

Οι Γυναίκες  ήταν αντάρτισσες του Δημοκρατικού Στρατού στη Δυτική Κρήτη που η έξοδος τους στο Βουνό σχετιζόταν όχι μόνο με τα αιτήματα για Ελευθερία και Δημοκρατία αλλά και με  την εξέγερση τους ως γυναίκες ενάντια σε μια πατριαρχική ασφυκτική κοινωνία.

Για την κοινωνία, οι γυναίκες στο Βουνό ήταν οι μάγισσες της Federici, ήταν αλλότριες. Kομμουνίστριες, ντυμένες με ανδρικά ρούχα, νέες, όμορφες, ελεύθερες, στο Βουνό κατέκτησαν δικαιώματα. Για την αντίδραση δεν μπορούσε παρά να είναι ελευθέρων ηθών. Ήταν όμως ηρωίδες αρχαίας τραγωδίας, που κάποιες έμειναν ώς το τέλος, θυσιάστηκαν, έμειναν άταφες. Άλλες φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν. Για πολλά χρόνια σιώπησαν και τώρα πλέον δεν έχουν φωνή να μιλήσουν. Αν και βρέθηκαν ημερολόγια και αρχεία, οι εχθροί τα εξαφάνισαν, ενώ τα όποια αρχεία του κόμματος ήταν απροσπέλαστα. ∆εν υπάρχει καθόλου φωτογραφικό υλικό από τη ζωή στο Βουνό και για ορισμένες δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί ούτε μια φωτογραφία τους.

Στις Δημόσιες Αναγνώσεις “MEMORIA. Φωνες μες στη σιωπή” ενώνονται τα θραύσματα, οι παρατεταμένες σιωπές, εκείνες οι λέξεις που ψιθυρίζονταν, τα συν-αισθήματα. Το υλικό προέρχεται από τον τύπο της εποχής, από αρχεία που βρέθηκαν στα Χανιά, από βιβλία για τον Εμφύλιο, από διηγήσεις συντρόφων και συγγενών,απο τη συζήτηση με τη μοναδική που πρόλαβα ζωντανή την Αργυρώ Κοκοβλή και απο τη συζήτηση με τον σύντροφο τους στο Βουνό Λευτέρη Ηλιάκη. Περισσότερα…

MEMORIA. Γυναίκες στο Βουνό. Φωνές μες τη σιωπή.

Οι Δημόσιες Αναγνώσεις MEMORIA. Φωνές μες στη σιωπή των ιστοριών των γυναικών στο ΕΜΣΤ συμπληρώνουν το έργο ΜΕΜΟRΙΑ. Γυναίκες στο Βουνό, Τετράδιο 1, Τετράδιο 2, της έκθεσης «Θεωρήματα 2: Περί Ιστορίας» της AICA Hellas στο ΕΜΣΤ (επιμελητική πρόταση Μπίας Παπαδοπούλου). Πρόκειται για δύο artist’s books που αναπλάθουν με συναρπαστικό τρόπο τις βιογραφίες 14 νέων γυναικών, μαχητριών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος στη Δυτική Κρήτη. Το Τετράδιο Ι περιλαμβάνει ντοκουμέντα από τον Τύπο της εποχής, συγκλονιστικά κείμενα της Τζιρτζιλάκη για τις ζωές των ηρωίδων της –που προέκυψαν μετά από ενδελεχή έρευνα σε ιστορικά αρχεία και εμπλουτίστηκαν από προφορικές μαρτυρίες–, καθώς και φωτογραφίες-πορτρέτα όσων ανταρτισσών κατάφερε να εντοπίσει. Προσφέρει στον αναγνώστη/θεατή μια διαπεραστική εικόνα του βίαιου εμφυλιακού τοπίου και της επαναστατημένης γυναικείας ιδιοσυγκρασίας. Το Τετράδιο ΙΙ, με υπότιτλο Το ταξίδι, φτιαγμένο ειδικά για την έκθεση, περιέχει ζωγραφιές της καλλιτέχνιδος, ψυχογραφήματα των γυναικών που βγήκαν στο βουνό και μεταμορφώθηκαν «στο δύσβατο ταξίδι τους σε αγρίμια, σε άνθη, σε πουλιά». Κοινό νήμα, η βαθιά ανθρώπινη ματιά στα οδυνηρά συμβάντα. Περισσότερα…

Δημόσιες Αναγνώσεις. MEMORIA. Γυναίκες στο Βουνό. Φωνές μες στη σιωπή Σύνθεση: Ελένη Τζιρτζιλάκη

Πρόσκληση – Δημόσιες Αναγνώσεις. MEMORIA. Γυναίκες στο Βουνό. Φωνές μες στη σιωπή

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020 και ώρα 18.00

Οι Δημόσιες Αναγνώσεις Φωνές μες στη σιωπή των ιστοριών των γυναικών στο ΕΜΣΤ συμπληρώνουν το έργο ΜΕΜΟRΙΑ. Γυναίκες στο Βουνό, Τετράδιο 1, Τετράδιο 2, που βρίσκεται στην έκθεση «Θεωρήματα 2: Περί Ιστορίας» της AICA Hellas στο ΕΜΣΤ, επιμελητική πρόταση Μπίας Παπαδοπούλου. Περισσότερα…

Τι νέα;

Δεν υπάρχουν καλά νέα
σου είπα
δεν συναντάω κανένα
ακολουθώ τις οδηγίες πιστά 
συμπληρώνω τη δήλωση 
όταν βγαίνω έξω βάζω γάντια 
ενα σφιχτό μαντήλι για μάσκα 
κι έχω και τη μάσκα στη τσέπη μου 
κάνω τώρα
εκείνο το παιχνίδι ξανά 
οτι είμαι δυο γυναίκες 
εγω και η αδελφή μου και περπατάμε μαζι 
τρώμε μαζι
κοιμόμαστε μαζι 
δυο γυναίκες 
διαφορετικές 
η μια όπως θάθελε η μητέρα 
η άλλη είναι αυτή που είσαι. Περισσότερα…

Και το σώμα μας ;

Και το δένδρο νεκρό δεν δινει στέγη, ανάσταση
ο γρύλος
Κι η ξεραμένη πέτρα ήχο νερού.Μόνο
Στόν κόκκινο βράχο απο κατω είναι η σκιά.
(Ελα στον ήσκιο αυτού του κόκκινου βράχου),
Κι εγω θα σου δείξω κατι διαφορετικό
Από τον ήσκιο σου πρωί που τρέχει πίσω σου
Κι απο τον ήσκιο σου το βράδυ που ψηλώνει να σε βρει
Τον φόβο θα σου δείξω εγω σε μια παλάμη
σκόνη[1] .

Έτυχε τoν Φεβρουάριο να διαβάζω “Το τελευταίο πέταγμα του φλαμίγκο του Mia Couto.Στο βιβλίο αναφέρεται το ζωάκι Halakavuma  ή παγκολίνος, θηλαστικό που το σώμα του καλύπτεται απο κεράτινες φολίδες και τρέφεται με μυρμήγκια,σε υποσημείωση στη σελίδα   γράφεται:Σε πολλές περιοχές της Αφρικής πιστεύουν πως ο μυρμηγκοφάγος κατοικεί στους ουρανούς και κατεβαίνει στη γη για να μεταφέρει στους κατα παράδοσιν ηγέτες τα νεότερα σε οτι αφορά τα μελλούμενα. [2] Περισσότερα…

Η λαλιά της Αθήνας είναι η λαλιά των σωμάτων

Ελένη Τζιρτζιλάκη

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

The city talks back research residency Theatrum Mundi

“Does the city have speech”, Saskia Sassen (2013)
Ευχαριστώ την Πάσκουα Βοργιά για τη συνεργασία.

Άρχισα να έχω προβλήματα στη λαλιά,στη φωνή, απο την εφηβεία οταν τότε ζώντας στην πόλη Αθήνα στη δικτατορία κυνηγούσαν τον πατέρα μου ο οποίος ηταν αναγκασμένος να κρύβεται  ως κομμουνιστής.Η αστυνομία ερχόταν τις νύχτες στο σπίτι και τον έψαχναν ακόμη και σ ένα μπαουλοντίβανο. Η αντίδραση μου ήταν να φεύγω απο το σπίτι και να περιπλανιέμαι στην πόλη γνωρίζοντας αγνώστους ανθρώπους πολλές φορές κοιμόμουν στα σπίτια τους. Τοτε λοιπόν άρχισαν τα προβλήματα στη λαλιά.Συχνα δεν μπορούσα να μιλήσω, έκλεινε η φωνή μου, κατι που συχνά μου συμβαίνει εως σήμερα. Τοτε αισθανόμουν οτι η πόλη έχανε τη λαλιά της μαζι μ, εμένα.

Μετά απο χρόνια στο εξωτερικό και τις σπουδές μου στην Αρχιτεκτονική η περιπλάνηση έγινε η μεθοδολογία ανάγνωσης της πόλης. Η περιπλάνηση βοηθάει στο ν’ ανακαλύψεις την φωνή-τις φωνες  της πόλης, Τα σημεία εκείνα στα οποία κρύβονται και να έρθεις σε επαφή μαζι τους.

Αρχικα  ήταν οι περιπλανήσεις στις παλιές βιομηχανικές περιοχές οπως στα Εργοστασια στον Πειραιά οπου μεσα απο την περιπλάνηση και το βιντεο εγινε η ανάγνωση ερμηνεια της περιοχης στο ερευνητικό «τα βιομηχανικά κτιρια και το περιβάλλον τους στον Πειραιά». και κατόπιν η ομαδα Aστικο κενο oμαδα για τα δικαιώματα τον χώρο και την πόλη. Περισσότερα…

Κινήσεις προς την κοινότητα,στα όρια. Η ανέφικτη κοινότητα.

HerMa Conference,Οι κοινότητες στο προσκήνιο Πρωτοβουλία για την αναδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς/Εργατουπαλληνικό κέντρο Ελευσίνας

 Η εισήγηση εξετάζει την σημασία της κοινότητας  σε σχέση με την πολιτιστική κληρονομιά και με την τέχνη. Πόσο σημαντικό είναι ;Πως μια κοινότητα υπερασπίζεται την πολιτιστική κληρονομιά; Πότε συμβαίνει αυτο ; Που; Και η ο καλλιτέχνης σε σχέση με την κοινότητα; Ποιά είναι τα όρια;Στην Ακαδημία Πλάτωνος η κοινότητα των κατοίκων υπερασπίστηκε τον τόπο και την μνήμη του  εναντια στην κατασκευή  του Μall και συνεχίζει. Η δράση της κοινότητας βασίζεται στο συν-αίσθημα και είναι  αποτελεσματική.

Η κοινότητα των κατοίκων μπορεί να φέρει άμεσα αποτελέσματα όταν ενεργοποιηθεί.Ο,η καλλιτέχνης  αναμειγνύεται με τους κατοίκους και με τις κοινότητες δημιουργεί δράσεις, στην περίπτωση της Νομαδικής Αρχιτεκτονικής  περπατητικές δράσεις όπως για το ποτάμι που χάθηκε στον Κηφισσό,στην Ακαδημια Πλάτωνος,στην περιπατητική διαδρομή απο το θεατρο Εμπρός διασχίζοντας την οδό Πανεπιστημίου κάνοντας στάσεις σε ιστορικά σημεία της πόλης.

Η καλλιτέχνης υπερασπίζεται την κοινότητα  και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου με τις “Αναγνώσεις, memoria γυναίκες στο βουνό»  που αφορά τις γυναίκες που αγωνίστηκαν για την αδύνατη επανάσταση που ήταν ο εμφύλιος στην Δυτική Κρήτη. Στις Αναγνώσεις μια ευρύτερη κοινότητα ενεργοποιήθηκε.

Ελένη Τζιρτζιλάκη

Διδακτωρ αρχιτέκτων-community artist Περισσότερα…

Γύρω απο την Καλλιτεχνική έρευνα στην δουλειά της Νομαδικής Αρχιτεκτονικής

Η εισήγηση αυτή πραγματοποιήθηκε στον χώρο του Twixt Lub μετά απο πρόσκληση στις 30 /11/ 2019. Ανήκει στη σειρά διαλέξεων γύρω από την καλλιτεχνική έρευνα που διοργανώνεται στο TWIXTlab με σκοπό να αποτυπώσει ενδεικτικά όψεις του φαινομένου στην Ελλάδα σήμερα. Στο πλαίσιο της καταγραφής της καλλιτεχνικής έρευνας προσκεκλημένοι εικαστικοί καλλιτέχνες μίλησαν για το έργο τους απαντώντας σε ερωτήματα σχετικά με τους τρόπους παραγωγής και αναπαράστασης της γνώσης, καθώς και τους τρόπους αντιμετωπισής της καλλιτεχνικής έρευνας στο σύγχρονο καλλιτεχνικό, εκπαιδευτικό και πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο στην Ελλάδα, σήμερα. 

Η σχετική έρευνα της ανθρωπολόγου και εικαστικού Ελπίδας Ρίκου και της ιστορικού τέχνης Κατερίνας Κωνσταντίνου εκπονήθηκε με την υποστήριξη του Κέντρου Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και σε συνεργασία με το TWIXTlab, συμβάλλοντας στον δημόσιο διάλογο γύρω από την πολιτική και την ποιητική της καλλιτεχνικής έρευνας. Ευχαριστώ τη Σεβαστίάνα Κωνστάκη. Περισσότερα…

Αναγνώσεις. Memoria. Γυναίκες στο Βουνό.

Αναγνώσεις. Memoria. Γυναίκες στο Βουνό.

Μουσείο Σύγχρονης Τεχνης Ρέθυμνο.
25/10/2019

Στις δημόσιες αναγνώσεις συμμετείχαν οι: Αργυρώ Βουτετάκη, Κατερίνα Βουτετάκη, Μαρία Γιατρουδάκη, Λουίζα Καλούση, Λητώ Καραμπίνη, Μαίρη Κέλλη, Ευτυχία Λεδάκη, Μάγδα Ντούρα, Ελένη Τζιρτζιλάκη Περισσότερα…